![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Zuse-Z4-Totale_deutsches-museum.jpg/640px-Zuse-Z4-Totale_deutsches-museum.jpg&w=640&q=50)
Z4
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Z4 – komputer zerowej generacji zaprojektowany przez niemieckiego inżyniera Konrada Zuse i zbudowany przez jego firmę Zuse KG w 1945 (pierwsze uruchomienie)[1][2][3]. Po zakończeniu II wojny światowej Zuse kontynuował pracę nad Z4, wprowadzając kolejne ulepszenia. W 1947 umożliwił wprowadzanie stałych z taśmy dziurkowanej[4][5]. W 1950 r., gdy został dostarczony do szwajcarskiej uczelni ETH Zürich (Federalna Wyższa Szkoła Techniczna w Zurychu), posiadał już instrukcje warunkowe[6][7]. W 1955 został sprzedany do Institut Franco-Allemand des Recherches de St. Louis we Francji[8], gdzie był używany do roku 1959. Był to pierwszy sprzedany na świecie komputer, który wyprzedził o 5 miesięcy brytyjski Ferranti Mark I i o 10 miesięcy maszynę UNIVAC I.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Zuse-Z4-Totale_deutsches-museum.jpg/640px-Zuse-Z4-Totale_deutsches-museum.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/87/Elektromagnetischesrelais_zuse_1940_denis_apel_cc.jpg/640px-Elektromagnetischesrelais_zuse_1940_denis_apel_cc.jpg)
Pierwszy komputer posiadający asembler realizowany przez moduł Planfertigungsteil.
W 1960 Z4 trafił do muzeum techniki (Deutsches Museum) w Monachium[8].