![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Osiedle_majdan_zamo%25C5%259B%25C4%2587.png/640px-Osiedle_majdan_zamo%25C5%259B%25C4%2587.png&w=640&q=50)
Wólka Infułacka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wólka Infułacka (także Folwark Poduchowny, Wólka Miejska) – dawna miejscowość, od 1973 w granicach Zamościu, w jego ekstremalnie północno-wschodniej części.
część miasta Zamościa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Data założenia |
XVIII |
W granicach Zamościa |
9 grudnia 1973[1] |
SIMC |
nie nadano[2] |
Strefa numeracyjna |
(+48) 84 |
Kod pocztowy |
22-400 |
Tablice rejestracyjne |
LZ |
Plan Wólki Infułackiej![]() | |
![]() |
Wieś położona była między Majdanem a Szopinkiem, od torów przy obecnej ciepłowni ku północny, aż po Czarny Potok[3], a folwark przy obecnej ulicy Hrubieszowskiej[4].
Wólka Infułacka to dawny folwark kolegiacki z XVII wieku oraz wieś granicząca z Zamościem. W 1918 częściowo włączona do Majdanu (a wraz z nim do Zamościa). W XIX wieku znajdowały się tu koszary i kwatermistrzostwo, które w 1877 roku przebudowano na fabrykę zapałek. W 1877 powstał tu młyn, cegielnia i browar. Liczba mieszkańców Wólki Infułackiej wynosiła około 200 w końcu XIX wieku, kiedy to należała do Rosjanina Siergiejewa. Pożar w 1900 roku strawił 15 gospodarstw. W 1919 roku Wólkę, liczącą wówczas 127 morgów, nabyli Dziubowie i Jabłońscy od Lubowii Zacharowej[5]. W latach 1920. widnieje na planach jako Wólka Miejska. 1938 została ponownie sprzedana[3][6].
9 grudnia 1973 pozostały obszar Wólki Infułackiej wyłączono z gminy Sitno i włączono do Zamościa[1].