![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/Slovakia_High_Tatras_Vysne_Hagy_0398.jpg/640px-Slovakia_High_Tatras_Vysne_Hagy_0398.jpg&w=640&q=50)
Wyżnie Hagi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyżnie Hagi[2] (słow. Vyšné Hágy, niem. Hochhagi, węg. Felsőhági) – osiedle u południowych podnóży Tatr Wysokich na Słowacji, położone przy Drodze Wolności między Nową Polanką (6 km na zachód od niej) a Szczyrbskim Jeziorem (8 km na wschód). Administracyjnie należy do miasta Wysokie Tatry. Zamieszkane jest przez około 370 osób.
![]() Sanatorium w Wyżnich Hagach | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Powiat | |||
Wysokość |
1025 m n.p.m. | ||
Populacja (2016) • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy |
059 84 | ||
49°07′07″N 20°07′27″E | |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Slovakia_High_Tatras_Vysne_Hagy_0397.jpg/640px-Slovakia_High_Tatras_Vysne_Hagy_0397.jpg)
Wyżnie Hagi znajdują się na poziomie ok. 1025 m n.p.m. przy wylocie walnej Doliny Batyżowieckiej oraz Doliny Wielkiej Huczawy, nad Suchą Wodą Batyżowiecką, powstającą w wyniku bifurkacji Batyżowieckiego Potoku.
Miejscowość ma charakter uzdrowiskowy, brak jest w niej infrastruktury turystycznej. Jest podzielona na dwie części, rozdzielone Drogą Wolności. Część starsza, poniżej drogi, powstała w latach 1890-91, kiedy wybudowano tu hotel turystyczny i dom kąpielowy z inicjatywy Ferencza Máriássyego. Tereny te zostały odkupione w 1897 przez księcia Hohenlohe, zaś po I wojnie światowej przez państwo czechosłowackie, które stworzyło na nich sanatorium. Wtedy też powstała górna część położona na północ od drogi. Największe sanatorium zostało otwarte w 1941 r. i do dziś leczy się w nim choroby płuc. W swoim czasie było ono największą lecznicą gruźlicy w Europie Środkowej.
Oprócz Drogi Wolności (przy której znajduje się przystanek autobusowy) przez Wyżnie Hagi przebiega linia kolei elektrycznej ("elektriczki") ze Szczyrbskiego Jeziora do Tatrzańskiej Łomnicy i Popradu. Stacja kolejki jest położona na wysokości ok. 1100 m. W Wyżnich Hagach od Drogi Wolności odgałęzia się droga do Stwoły i Mięguszowców.
Wyżnim Hagom Kazimierz Przerwa-Tetmajer poświęcił wiersz Wyżnie Hagi po latach, opublikowany w roku 1911. W tutejszym hotelu w roku 1914 mieszkał Stefan Żeromski, kończący wówczas swą powieść Zamieć.