![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Wy%25C5%25BCnia_Prze%25C5%2582%25C4%2599cz_pod_Kop%25C4%2585.jpg/640px-Wy%25C5%25BCnia_Prze%25C5%2582%25C4%2599cz_pod_Kop%25C4%2585.jpg&w=640&q=50)
Wyżnia Przełęcz pod Kopą
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyżnia Przełęcz pod Kopą (słow. Predné Kopské sedlo, niem. Vorderer Kopper Pass, Weißseesattel, Schächtenpass, Schächtensattel, węg. Elülső-Kopa-hágó, Fehér-tavi-nyereg[1], 1778 m) – szeroka, trawiasta przełęcz na północno-wschodnim krańcu Tatr Wysokich. Wspólnie z Niżnią Przełęczą pod Kopą (Kopské sedlo, 1750 m) i Pośrednią Przełęczą pod Kopą (Zadné Kopské sedlo, ok. 1770 m) tworzy szerokie obniżenie Przełęczy pod Kopą[2].
![]() Wyżnia Przełęcz pod Kopą od północy, w tle Kieżmarski Szczyt | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Wysokość |
1778 m n.p.m. | ||
Pasmo | |||
Sąsiednie szczyty | |||
![]() | |||
|
W przeciwieństwie do Niżniej i Pośredniej, Wyżnia Przełęcz pod Kopą nie leży w grani głównej Tatr, lecz w bocznym grzbiecie Bielskiej Kopy, którą oddziela od Koperszadzkiej Grani. Grzbiet ten łączy się z główną granią ok. 100 m na południe od Pośredniej Przełęczy pod Kopą[3]. Najbliższym wzniesieniem w Koperszadzkiej Grani jest Koperszadzki Zwornik – niższy wierzchołek Koperszadzkiej Czuby. Bielska Kopa góruje bezpośrednio na zachód od Wyżniej Przełęczy pod Kopą. Pomiędzy Wyżnią, Pośrednią i Niżnią Przełęczą pod Kopą rozciąga się trawiasta ubocz nazywana Koperszadzką Płaśnią (Kopská pláň)[2].
Przez przełęcz Niżnią i Wyżnią poprowadzono znakowany szlak turystyczny, łączący Dolinę Zadnich Koperszadów (Zadné Meďodoly, odgałęzienie Doliny Jaworowej) z Doliną Białych Stawów (dolina Bielych plies, odgałęzienie Doliny Kieżmarskiej). Sama Wyżnia Przełęcz pod Kopą oddziela od siebie Dolinę Białych Stawów na południu oraz Dolinę Przednich Koperszadów (Predné Meďodoly) na północy[4]. Na Wyżniej Przełęczy pod Kopą stoi drewniany stół z ławami[3].
Nazwa przełęczy pochodzi od Bielskiej Kopy. Przejście przez siodło było znane od bardzo dawna i używane przez pasterzy[2].