![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Extinction_Intensity.png/640px-Extinction_Intensity.png&w=640&q=50)
Wymieranie ordowickie
masowe wymieranie kończące ordowik / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wymieranie ordowickie – masowe wymieranie około 438 milionów lat temu, pod koniec ordowiku. Wymarło wtedy około 85% gatunków (ponad 100 rodzin). Największe zmiany objęły ramienionogi, mszywioły, trylobity, a także graptolity i konodonty.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Extinction_Intensity.png/320px-Extinction_Intensity.png)
Do gwałtownego wymierania ordowickiego mógł się przyczynić wybuch bliskiej supernowej lub rozbłysk gamma. Intensywne promieniowanie gamma mogło spowodować zniszczenie warstwy ozonowej, prowadzące do unicestwienia wielu organizmów, zaburzenia fotosyntezy[1] oraz zaburzenie łańcucha pokarmowego.
Następstwem biegunowego dryfu kontynentów mogło być zlodowacenie Gondwany i orogeneza takońska. W stratygrafii z tego okresu obserwowane jest większe stężenie tlenu 18
O[2]. Izotop 18
O powstaje z 14
N i cząstek alfa.