![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Saab_Draken.jpg/640px-Saab_Draken.jpg&w=640&q=50)
Wydłużenie płata
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wydłużenie płata – miara smukłości płata i oznaczane jest wskaźnikiem Oblicza się je, dzieląc kwadrat rozpiętości przez powierzchnię nośną.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Saab_Draken.jpg/640px-Saab_Draken.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Voyager_aircraft.jpg/640px-Voyager_aircraft.jpg)
gdzie:
– rozpiętość płata,
– powierzchnia nośna płata.
Płaty o wysokim wydłużeniu posiadają niską cięciwę skrzydła i cechują się niskim oporem indukowanym – z tego względu chętnie są stosowane w szybownictwie. W samolotach duże wydłużenie płata przyczynia się do mniejszej prędkości lądowania, dobrego wznoszenia, wysokiego pułapu lotu – łatwo jest uzyskać cechy STOL. Przykładem takiej konstrukcji jest An-28 i polska modernizacja tej maszyny – PZL M28, samoloty francuskiej firmy Hurel Dubois, Lockheed U-2.
Płaty o niskim wydłużeniu są stosowane w samolotach osiągających duże prędkości (np. F-104).