Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybory parlamentarne w Izraelu odbyły się 17 marca 2015. Były to wybory przedterminowe[1].
Pod koniec 2014 w rządzie Binjamina Netanjahu zaczęły narastać napięcia między partnerami tworzącymi koalicję w sprawach takich jak budżet na 2015 rok, wysokie koszty życia, polityka wobec Palestyńczyków, a zwłaszcza zaproponowanej przez premiera kontrowersyjnej ustawy, która określiłaby Izrael jako „państwo narodowe” narodu żydowskiego[1]. 2 grudnia 2014 premier Binjamin Netanjahu zdymisjonował dwoje ministrów, liderów koalicyjnych centrowo-liberalnych ugupowań: Ja’ira Lapida (Jest Przyszłość) oraz Cippi Liwni (Ruch)[2], zarzucając im „spiskowanie”, „podważanie jego pozycji” i „nieustające ataki z wnętrza rządu”[3]. Efektem kryzysu rządowego był wniosek o skrócenie kadencji Knesetu, która normalnie trwałaby do 2017[1].
Pierwsze czytanie ustawy skracającej kadencję Knesetu odbyło się 3 grudnia, zaś drugie i trzecie czytanie 8 grudnia 2014. Za ustawą głosowało 93 posłów do Knesetu, nikt nie głosował przeciwko. Termin wyborów wyznaczono na 17 marca 2015[4].
Frekwencja w wyborach wyniosła 71,8 proc. i była najwyższa od 1999 roku[5].
Wybory ponownie wygrał Likud, pod przywództwem Binjamina Netanjahu[6].
Wyniki wyborów przedstawiają się następująco[7][8]
Partia | Głosy | % | Miejsca | +/− | Przywódca |
---|---|---|---|---|---|
Likud | 985 408 | 23,4 | 30 | +12 | Binjamin Netanjahu |
Unia Syjonistyczna[9] | 786 313 | 18,67 | 24 | +3[10] | Jicchak Herzog i Cippi Liwni |
Zjednoczona Lista[11] | 446 583 | 10,61 | 13 | +2[12] | Ajman Auda |
Jest Przyszłość (Jesz Atid) | 371 602 | 8,82 | 11 | -8 | Ja’ir Lapid |
My Wszyscy[13] | 315 360 | 7,49 | 10 | +10[14] | Mosze Kachlon |
Żydowski Dom (Ha-Bajit Ha-Jehudi) | 283 910 | 6,74 | 8 | -4 | Naftali Bennett |
Szas | 241 613 | 5,74 | 7 | -4 | Arje Deri |
Nasz Dom Izrael (Jisra’el Betenu) | 214 906 | 5,1 | 6 | -4 | Awigdor Lieberman |
Zjednoczony Judaizm Tory | 210 143 | 4,99 | 6 | -1 | Ja’akow Litzman, Mosze Gafni |
Merec | 165 529 | 3,93 | 5 | -1 | Zehawa Galon |
Próg wyborczy wynosił 3%, do parlamentu dostało się 10 list bądź ugrupowań. Największy sukces odniósł Likud, który zdobył o 12 miejsc więcej niż poprzednio, zaś największym przegranym okazało się ugrupowanie Jest Przyszłość, które z drugiej siły politycznej po wyborach w 2013 straciło 8 mandatów, i spadło do grona „średniaków”. Premię za zjednoczenie zgarnęły koalicje wyborcze: Unia Syjonistyczna, czyli sojusz Partii Pracy i Ruchu (Ha-Tenu’a) oraz wspólna lista partii arabskich: Hadaszu, Baladu i Zjednoczonej Listy Arabskiej, czyli: Zjednoczona Lista. Straciły wszystkie drobne prawicowe partie, głównie na rzecz Likudu, ale także partii My Wszyscy – nowej siły w parlamencie pod przywództwem „dezertera” z Likudu Mosze Kachlona[15].
Posłowie wybrani w wyborach[16]:
Rozmowy koalicyjne przeciągały się, ostatecznie 14 maja 2015 powołany został nowy koalicyjny rząd, ponownie pod przewodnictwem Binjamina Netanjahu. W skład koalicji rządowej weszły[15]: Likud (30 posłów), Zjednoczony Judaizm Tory (6 posłów), Żydowski Dom (8 posłów), Szas (7 posłów) oraz My Wszyscy[17] (10 posłów). Koalicja ma niezbędne minimum głosów 61 na 120 w Knesecie[18].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.