![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/Weinberg-Ipsheim-BurgHoheneck_SK_0001.jpg/640px-Weinberg-Ipsheim-BurgHoheneck_SK_0001.jpg&w=640&q=50)
Wyżyna Meńsko-Neckarska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyżyna Meńsko-Neckarska (329.1) – makroregion w regionalizacji fizycznogeograficznej Niemiec zaproponowanej przez J. Kondrackiego[1] obejmujący centralną część Basenu Szwabsko-Frankońskiego, położoną niżej od otaczających je wyżyn i gór Jury Szwabskiej, Wyżyny Frankońskiej, Gór Hesko-Frankońskich i najwyższego z nich Schwarzwaldu. Głównymi rzekami odwadniającymi region są dopływy Renu: Men i Neckar. Jest to region gęsto zaludniony, intensywnie wykorzystywany rolniczo, z rozwiniętym przemysłem. Największymi miastami w granicach wyżyny są Stuttgart, będący stolicą Badenii-Wirtembergii i Norymberga.
![]() Winnice koło Ipsheim | |
![]() | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion |
Wyżyna Meńsko-Neckarska |
Zajmowane jednostki administracyjne |
W regionalizacji fizycznogeograficznej stosowanej przez geografów niemieckich obszar ten jest rozdzielony na cztery makroregiony[2]: Szwabska Wyżyna Kajper-Lias (Schwäbisches Keuper-Lias-Land), Frankońska Wyżyna Kajper-Lias (Fränkisches Keuper-Lias-Land), Płyta Dolnofrankońska (Mainfränkische Platten), Płyta Neckarsko-Tauberska (Neckar- und Tauber-Gäuplatten).
Wśród mezoregionów wyróżniają się: Nördlinger Ries będący rozległym kraterem powstałym w wyniku uderzenia meteorytu, pas wzgórz Frankenhöhe, Steigerwald i Haßberge oddzielający Frankońską Wyżynę Kajper-Lias od Płyty Dolnofrankońskiej, czy wyżyna Kraichgau rozdzielająca Odenwald od Schwarzwaldu.