Wojska chemiczne

Wojska chemiczne – rodzaj wojsk przeznaczony do wykonywania specjalistycznych zadań podczas prowadzenia działań bojowych (wojny) jak i w różnych sytuacjach kryzysowych, np. podczas katastrof.

Żołnierze wojsk chemicznych w specjalistycznych skafandrach ochronnych

Zadania

Wśród zadań wojsk chemicznych w warunkach bojowych znajdują się:

• określanie skutków użycia broni masowego rażenia i warunków meteorologicznych w przyziemnej warstwie atmosfery,
• monitorowanie rozprzestrzeniania się skażeń^[1],
• prowadzenie zabiegów sanitarnych żołnierzy, odkażenie ich umundurowania, oporządzenia oraz indywidualnych środków ochrony przed skażeniami, sprzętu bojowego, odcinków dróg, powierzchni terenu i obiektów infrastruktury,
• stawiania zasłon dymnych,
• rażenie przeciwnika miotaczami ognia i wywoływanie pożarów w środowisku.

Z kolei do zadań wykonywanych przez wojska chemiczne w sytuacjach kryzysowych zalicza się:

• uczestnictwo w monitoringu zmian zachodzących w sytuacji chemicznej i radiologicznej w określonym obszarze (okręgu, regionu, kraju),
• utrzymywanie w gotowości do użycia i wydzielanie do akcji ratowniczej, chemicznych i radiacyjnych zespołów awaryjnych (ChRZA),
• współdziałanie z jednostkami ratowniczymi w usuwaniu:
  • skutków awarii chemicznych,
  • wypadków radiacyjnych,
  • zagrożeń epidemiologicznych (np. po powodziach),
• wykonywanie zadań wynikających z umów międzynarodowych.

Jednostki Wojsk Chemicznych w Polsce

Korpusówka wojsk chemicznych

• Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii
• Centralny Ośrodek Analizy Skażeń
• Wojska Lądowe:
  • 4 pułk chemiczny w Brodnicy
  • 5 pułk chemiczny w Tarnowskich Górach
• Marynarka Wojenna:
  • 8 Flotylla Obrony Wybrzeża
    • kompania chemiczna 8 batalionu saperów MW w Dziwnowie
  • 3 Flotylla Okrętów
    • kompania chemiczna 43 batalionu saperów w Rozewiu
• Siły Powietrzne:
  • 6 batalion chemiczny Sił Powietrznych w Śremie

Święto Wojsk Chemicznych

Osobny artykuł: Święta wojskowe w Polsce.

Wojska Chemiczne obchodzą swoje święto 6 czerwca.

Przypisy

1. Załęski 2018 ↓, s. 78.

Bibliografia

• Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 70. ISBN 978-83-11-13382-2.
• Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 482 - 483. ISBN 83-11-06229-3.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 680.
• Regulamin działań wojsk lądowych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych, DWLąd16/99.
• Józef Urbanowicz (red.): Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 519.
• Krzysztof Załęski: Siły zbrojne. Teoria i praktyka funkcjonowania. Warszawa: Dyfin SA, 2018. ISBN 978-83-8085-693-6.