Wikipedysta:Patryycja/brudnopis3
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polonez (fr. polonaise, la polonaise, wł. la polacca, zwany też tańcem polskim) –polski taniec narodowy, dawniej nazywany tańcem dworskim. Jest to taniec kołowy, korowodowy.[1]. Nazwa polonez zapożyczona została z języka francuskiego- ,,polonaise''.Taniec utrzymywany jest w metrum trójdzielnym, tempie umiarkowanym i rytmice ósemkowej z dwoma szesnastkami na „i” pierwszej miary; korowód par, poruszających się krokiem dostojnego chodu po liniach krętych i prostych dobieranych przez prowadzącego. Od początku XIX wieku uznawany jest powszechnie za najstarszy taniec narodowy, którego forma kultywowana wśród warstw wyższych stanowiła uszlachetnioną wersję tańców obecnych od wieków w polskim społeczeństwie[1]. W ideologii narodowej polonez jest tanecznym emblematem kultury polskiej, wyrażającym sarmacki etos rycerski oraz normy obyczajowe w relacjach towarzyskich (w tym szczególnie międzypokoleniowych i damsko-męskich).
W zależności od regionu kraju, w którym był tańczony, występował pod różnymi nazwami, takimi jak: "taniec polski", "chodzony", "pieszy", "łażony", "wolny", "powolny", "powolej", "okrągły", "starodawny", "staroświecki", "chmielowy", "gęsi", Tańcom chodzonym przypisuje się także określenia występujące w XVI- i XVII-wiecznej literaturze: gęsi, świeczkowy, polski, wielki, sugerując jednocześnie, że miały one rytmikę czteromiarową[2].