Wikipedysta:AgataOst/brudnopis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hallotron, halotron, sensor/czujnik Halla - sensor pola magnetycznego i prądu, wykorzystuje zjawisko Halla wynikające z oddziaływania pola magnetycznego na właściwości półprzewodników. Ma najczęściej kształt płytki prostopadłościennej, na której krawędziach umieszczone są cztery elektrody. Dwie z nich służą do doprowadzenia prądu ze źródła zewnętrznego – są to elektrody prądowe lub sterujące. Pozostałe dwie elektrody „punktowe” (napięciowe) znajdują się na środku dłuższych krawędzi płytki. Całość jest umieszczona w obudowie[1]. Mechanizm zjawiska Halla polega na wykorzystaniu zmiany drogi przepływu prądu w elemencie na skutek oddziaływania pola magnetycznego (siły Lorentza). W wyniku tego oddziaływania na jednym brzegu elementu gromadzą się ładunki dodatnie, a na drugim ujemne. Powstała różnica potencjału jest miarą pola magnetycznego[2]. Hallotrony największe zastosowanie znajdują w obszarze pól silnych, powyżej 1 mT.