Wielocierń[3], liścień[4] (Polycentrus schomburgkii) – endemiczny gatunek słodkowodnej ryby okoniokształtnej z rodziny Polycentridae. Jedyny przedstawiciel rodzaju Polycentrus Müller and Troschel, 1849. Bywa hodowany w akwariach.
| Polycentrus schomburgkii[1] | |||
| Müller and Troschel, 1849 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Polycentrus | ||
| Gatunek |
wielocierń | ||
| Synonimy | |||
| |||
Występowanie
Zasiedla rzeki Ameryki Południowej w Brazylii, Gujanie, Surinamie, Wenezueli, oraz na wyspie Trynidad.
Taksonomia
Gatunek był przypisywany był przez niektórych badaczy do rodziny Nandinae[5].
Charakterystyka
Wysokie i bocznie spłaszczone ciało z wyglądu przypominające kształt liścia. Barwa ciała jest zmienna zależna od nastroju, podniecenia. Kolor szary poprzez żółtobrązowy do nawet czarnego, na jego tle połyskuje srebrzysto deseń złożony z pasm i plamek. Płetwa grzbietowa uzbrojona w kolczaste wyrostki ciemnobrązowooliwkowe z lekkim niebieskawym połyskiem, Płetwa ogonowa podobna. W części zaskrzelowej widniej eostry, mocny kolec, pysk uzbrojony w zęby. Płetwa brzuszna jest wydłużona i zielonkawa z żółtym obrzeżem.
Ryba spokojna lecz drapieżna, szczególnie w okresie poza tarłem. Poluje wieczorem i wczesną nocą. Dorasta do 6-8 cm długości, samica mniejsza.
Dymorfizm płciowy
Samce w okresie godowym są ciemniejsze i bardziej kontrastowo ubarwione, samice mają barwę jasnobrunatną, w partii brzusznej zaokrąglone.
Warunki w akwarium
| Zalecane warunki w akwarium | |
|---|---|
| Zbiornik | średni do dużego |
| Temperatura wody | 22-26°C |
| Twardość wody | średnia do twardej |
| Skala pH | 6.0-7.0 |
| pokarm | wyłącznie żywy (ryby, robaki, owady) |
| Uwagi | konieczna segregacja narybku (kanibalizm) |
Wymagania hodowlane
Akwarium z aranżacją umożliwiającą ukrywanie się (gąszcz roślin, skały, groty, korzenie), gdzie przebywa za dnia. Chętnie przebywa wśród roślin z rodzajów: Cryptocoryne, Sagittaria, Echinodorus, Marsilea oraz Ceratopteris.
Rozmnażanie
Tarło przebiega w grocie lub wcześniej przygotowanej do tego celu doniczki. Ikra składana jest na ściankach w ilości do 600 sztuk ziaren. Tarlaki potrafią z braku innej możliwości składać ikrę po brzusznej stronie szerokiego liścia. Opiekę nad ikrą przejmuje samiec, który wylęga się po okresie 7-8 dni. Wymagają tylko żywego pokarmu oraz obowiązkowej segregacji według wielkości, gdyż możliwa jest wewnętrzna agresja połączona z kanibalizmem.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
