Weksylologia

Weksylologia (z łac. vexillum „sztandar, chorągiew”) – dyscyplina pomocnicza historii^[1]. Zajmuje się chorągwiami jako rzeczywistymi i symbolicznymi znakami wojskowymi, państwowymi, terytorialnymi, organizacji i grup społecznych czy wyznaniowych.

Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Weksylologia jest dyscypliną stosunkowo młodą, która nie wyodrębniła się jeszcze w samodzielną naukę historyczną. Wciąż pozostaje w silnym związku metodologicznym z heraldyką, z której się wywodzi i razem z którą tradycyjnie jest omawiana.

Rodowód chorągwi sięga czasów antycznych, jednak najpełniejsze i największe znaczenie chorągwie zyskały w okresie średniowiecza. Wtedy podporządkowano zasady tworzenia chorągwi i im podobnych znaków regułom heraldycznym – były one pierwotnym miejscem umieszczania znaków symbolicznych o charakterze godeł heraldycznych. Związek heraldyki i chorągwi trwał przez stulecia i nie ustał praktycznie nigdy, choć od XVIII–XIX wieku stał się nieco luźniejszy. Stąd właśnie wynikają powiązania metodologiczne i źródłowe heraldyki i weksylologii jako dyscyplin naukowych.

Weksylolodzy z większości państw świata są członkami FIAV (Fédération internationale des associations vexillologiques). Co dwa lata członkowie FIAV gromadzą się na Międzynarodowym Kongresie Weksylologicznym (ostatni kongres odbył się w 2017 roku w Londynie).