Wał korbowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wał korbowy (lub wał wykorbiony) – rodzaj wału, posiadającego czopy przesunięte względem swojej osi[1]. Służy zwykle do zamiany ruchu posuwisto-zwrotnego na obrotowy, będąc elementem mechanizmu korbowego[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/48/Crankshaft-diagram.png/220px-Crankshaft-diagram.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/Cshaft.gif/640px-Cshaft.gif)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/Crankshaftrendering.png/640px-Crankshaftrendering.png)
Nazwy wał korbowy i wykorbiony stosowane bywają zamiennie[3], lecz podawanym kryterium podziału jest posiadanie przez wał korb (wał korbowy) lub wykorbień (wał wykorbiony)[4]. Zwyczajowo wałem korbowym nazywa się wał będący częścią silnika tłokowego, sprężarki tłokowej i podobnych im urządzeń.
W budowie wału korbowego wyróżnić można czopy główne(1), leżące w osi łożysk wału i o trochę mniejszym przekroju czopy korbowe(2), oddalone od tej osi[2].
Najczęściej spotykane są stalowe wały kute, rzadziej stosuje się odlewane wały żeliwne (żeliwo sferoidalne lub perlityczne)[2]. Wały korbowe odkuwane są ze stali węglowej bądź rzadziej ze stali stopowej[2]. Kształt wału zależy głównie od układu i liczby cylindrów i kolejności zapłonu.