Obecny zasięg jego występowania obejmuje Indie, Sri Lankę, Nepal, Bangladesz i Bhutan[10]. W Indiach i Sri Lance był gatunkiem licznym do lat 90. XX wieku. Obecnie jest rzadko spotykany. Zasiedla tereny lesiste i trawiaste.
ursinus: łac. ursinus „przypominający niedźwiedzia”[14].
inornatus: łac. inornatus „zwykły, bez ozdób”, od in- „nie”; ornatus „strojny, ozdobiony”, od ornare „ozdabiać”[15].
Długość ciała 140–190 cm, długość ogona 8–17 cm; masa ciała samców 70–145 kg, samic 50–95 kg[16]. Różni się od pozostałych niedźwiedzi wydłużonym pyskiem o bardzo ruchliwych wargach, dających się składać w rurkę ssącą. Ma czarne, gęste futro z długim włosem. Żeruje w nocy lub o zmierzchu, żywi się przeważnie pokarmem roślinnym, także termitami. Łapy wargacza zakończone są mocnymi pazurami, którymi rozdrapuje termitiery i wykopuje bulwy roślin.
Wargacza łatwo się oswaja – jest jednak groźnym drapieżnikiem, nierzadko atakującym ludzi, sprawcą licznych okaleczeń, a nawet przypadków śmierci.
Samica wydaje na świat od 1 do 3 młodych, które ważą 300 do 400 dag. Wargacze żyją w grupach złożonych z 4-5 osobników.
Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Melursus ursinus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 30 sierpnia 2009]
W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz:Polskie nazewnictwo ssaków świata.Warszawa:Muzeum i Instytut Zoologii PAN,2015,s.151. ISBN978-83-88147-15-9.(pol.•ang.).
D.L. Garshelis:Family Ursidae (Bears). W:D.E. Wilson & R.A. Mittermeier:Handbook of the Mammals of the World.Cz.1:Carnivores.2009,s.489. ISBN978-84-96553-49-1.(ang.).