![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Spreading_lime_on_a_Devon_field.jpg/640px-Spreading_lime_on_a_Devon_field.jpg&w=640&q=50)
Wapnowanie gleby
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wapnowanie gleby – stosowanie nawozów wapniowych w celu odkwaszenia gleby oraz poprawienia jej właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Spreading_lime_on_a_Devon_field.jpg/640px-Spreading_lime_on_a_Devon_field.jpg)
W glebach kwaśnych fosfor pozostaje w postaciach trudno przyswajalnych dla roślin. Zabieg wapnowania gleb ułatwia roślinom pobieranie fosforu, będącego jednym z makroelementów wpływających na odpowiedni wzrost. W Polsce około połowy gleb użytkowanych rolniczo ma odczyn kwaśny lub bardzo kwaśny[1]. W przypadku łąk wapnowanie nie wpływa znacząco na ilość plonu. Rośliny trawiaste dobrze rosną także na glebach kwaśnych. Jednak wapnowanie prowadzi do zwiększenia różnorodności gatunkowej łąk oraz obniżenia zawartości potasu, manganu i glinu w roślinach, co prowadzi do poprawy właściwości produkowanej paszy[2]. Dodatkowym efektem wapnowania jest ograniczenie dostępności dla roślin jonów glinu, które są dla nich toksyczne[3]. Dodatkowym efektem zmniejszenia ilości rozpuszczalnych związków glinu jest poprawa struktury gleby związana ze zmniejszeniem kleistości[4].
Efektem wapnowania jest też zmniejszenie przyswajania przez rośliny jonów kadmu, niklu i cynku, co umożliwia przywrócenie wartości użytkowej glebom skażonym tymi metalami[5]. Podniesienie pH gleby prowadzi także do zwiększenia liczby mikroorganizmów w niej występujących[6].
Chociaż doświadczenia nie wykazały przyspieszenia mineralizacji azotu w wyniku wapnowania, to prowadzi ono do zwiększenia wychwytu azotu przez glebę[7].