USS Jacksonville (SSN-699)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
USS Jacksonville (SSN-699) – amerykański wielozadaniowy okręt podwodny z napędem atomowym typu Los Angeles, należący do pierwszej grupy okrętów 688 - bez pionowych wyrzutni pocisków manewrujących typu VLS. Jako okręt najstarszej generacji jednostek 688 dysponował możliwością wystrzeliwania torped mk.48 i pocisków manewrujących UGM-109 Tomahawk, a także stawiania min wyłącznie poprzez wykorzystanie czterech zainstalowanych dziobowych wyrzutni torpedowych. Jednostka o długości 110 metrów i wyporności w zanurzeniu wynoszącej 6927 długich ton, dzięki napędowi atomowemu zapewnianemu przez siłownię o mocy 30000 KM z reaktorem wodnociśnieniowym S6G, zdolna była do pływania podwodnego z prędkością 33 węzłów.
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia | |||
US Navy | |||
Wejście do służby |
16 maja 1981 | ||
Wycofanie ze służby |
2013[1] | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Długość |
110 m | ||
Szerokość |
10 m | ||
Zanurzenie testowe |
300 m | ||
Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy | ||
Materiał kadłuba | |||
Napęd | |||
1 reaktor S6G chłodzony wodą 1 turbina o mocy 30.000 KM napędzająca jedną śrubę | |||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu • taktyczna |
| ||
Sensory | |||
• radar:AN/BPS-15 • sonary: AN/BQQ-5 i AN/BQS-15 antena holowana TB-16 | |||
Uzbrojenie | |||
26 x Mk 48 ADCAP, Tomahawk SLCM miny: Mk.67 SLMM, Mk.60 Captor | |||
Wyrzutnie torpedowe |
torpedowe: 4 x 533 mm na dziobie | ||
Załoga |
132 oficerów i marynarzy | ||
|
W czwartek, 10 stycznia 2013 r., około godziny piątej czasu lokalnego amerykański okręt podwodny USS Jacksonville (SSN-699) typu Los Angeles, w czasie realizowania misji w wodach Zatoki Perskiej, zderzył się z niezidentyfikowanym statkiem rybackim. Według oficjalnego oświadczenia US Naval Forces Central Command na pokładzie SSN-699 nikt nie został ranny.
Do kolizji doszło w chwili, gdy SSN-699 znajdował się na głębokości peryskopowej. Niezwłocznie po kontakcie załoga okrętu podwodnego próbowała podnieść jeden z peryskopów co okazało się niemożliwe. Obserwacja otoczenia przy użyciu drugiego peryskopu pozwoliła na wstępną ocenę skutków zderzenia. Jak się okazało maszt jednego z peryskopów został ścięty.