UPnP
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
UPnP (ang. Universal Plug-and-Play) – protokół dla komputerów osobistych oraz urządzeń inteligentnych i bezprzewodowych.
Wersja UPnP 1.0 została opublikowana jako standard ISO 29341-1:2008[1].
UPnP jest architekturą rozproszoną, otwartą i współpracuje z protokołami TCP/IP i HTTP, nadaje się do tworzenia sieci SOHO. Umożliwia przesyłanie danych między dwoma urządzeniami pod kontrolą dowolnego urządzenia sterującego w sieci. UPnP jest niezależna od systemu operacyjnego, języka programowania i fizycznego medium.
Usługa UPnP minimalizuje konieczność konfiguracji komputera lub oprogramowania do pracy w sieci. Komputer obsługujący UPnP automatycznie konfiguruje swoją kartę sieciową oraz wyświetla informacje o stanie bramy sieciowej, dzięki czemu kompatybilne z tą technologią aplikacje sieciowe mogą zostać natychmiast uruchomione i nie wymagają dodatkowej konfiguracji zapory sieciowej, np. otwierania portów.