Trałowce w polskiej Marynarce Wojennej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Marynarka Wojenna w swojej historii prawie zawsze miała w swoim składzie okręty klasy trałowców, z wyjątkiem jedynie okresu II wojny światowej w latach 1940-45, gdy flota polska stacjonowała w Wielkiej Brytanii. Poza tym okresem, rozwojowi i działalności polskich sił morskich zawsze towarzyszyła obecność floty przeciwminowej. Trałowce były też najliczniejszą klasą okrętów w historii Marynarki Wojennej. Okręty tej klasy przeznaczone są głównie do niszczenia pól i zagród minowych na obszarze działalności Marynarki Wojennej, co umożliwia prowadzenie tam operacji przez pozostałe okręty oraz żeglugę morską. Dodatkowe przeznaczenie tych jednostek to stawianie własnych, małych zagród minowych. W okresie pokoju, zwłaszcza po II wojnie światowej, bardzo istotnym zadaniem trałowców było oczyszczanie polskiego wybrzeża z licznych postawionych tam przez walczące państwa min morskich.
Poniżej wymienione są typy trałowców używanych w Polsce w kolejności chronologicznej (w nawiasach – lata służby).