Torpedowce typu Schichau (Austro-Węgry)
austro-węgierskie okręty wojenne / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Torpedowce typu Schichau (Austro-Węgry)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Torpedowce typu Schichau – austro-węgierskie torpedowce z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. W latach 1885–1891 w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu oraz krajowych stoczniach Marinearsenal(inne języki) w Poli i Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki) w Trieście zbudowano 22 okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine w latach 1886–1891 i z wyjątkiem wycofanego wcześniej Tb 28 wzięły udział w I wojnie światowej, ze stratą jednego okrętu (Tb 26). W latach 1912–1918 wszystkie okręty przebudowano na trałowce. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier 16 jednostek przyznano Włochom, a cztery Królestwu SHS (Jugosławii). Część okrętów przejętych przez Włochy złomowano w 1920 roku, kilka pływało w służbie celnej do 1925 roku, natomiast trzy jednostki jugosłowiańskie zakończyły służbę w latach 20., zaś jedna (D-2) dotrwała do II wojny światowej.
SMS „Gaukler” przed modernizacją siłowni. | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia |
Schichau, Elbląg | ||
Wejście do służby |
1886-1894 | ||
Wycofanie |
1911-1918 | ||
Zbudowane okręty |
22 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 78 ton | ||
Długość |
39,9 metrów na KLW (całkowita) | ||
Szerokość |
4,8 m | ||
Zanurzenie |
1,9 m | ||
Napęd |
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania | ||
Prędkość |
18,5 – 19 węzłów | ||
Zasięg |
1200 Mm przy prędkości 10 węzłów | ||
Załoga |
16 | ||
Uzbrojenie | |||
|