![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Tipitaka2.jpg/640px-Tipitaka2.jpg&w=640&q=50)
Tipitaka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tipitaka – zbiór nauk buddyjskich, spisany w języku palijskim. Tipitaka nazywana jest kanonem palijskim, składa się z trzech części – koszy (w Polsce spotyka się określenie „Trójkosz”)[1]:
- Vinaja Pitaka – Kosz reguł zakonnych,
- Sutta Pitaka – Kosz nauk (sutt),
- Abhidhamma Pitaka – Kosz dodatkowej nauki (abhidhammy) – zawiera dodatkowe objaśnienia i teksty filozoficzne.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Tipitaka2.jpg/640px-Tipitaka2.jpg)
Kanon palijski obejmuje religijne teksty – sutty – obowiązujące we wczesnych szkołach buddyjskich tradycji sthaviravady. Każda szkoła sthaviravady, a było ich ok. 30, posiadała własny zbiór sutt. Choć wiele tekstów było wspólnych, to w zależności od wyznawanych poglądów szkoły odrzucały niektóre sutty jako nieautentyczne (zwłaszcza te, które później weszły w skład Abhidhamma Pitaki). Do naszych czasów dotrwała tylko jedna szkoła sthaviravady – theravada, a wraz z nią cały jej kanon oraz resztki zbiorów pozostałych szkół.