Theatre Royal Drury Lane 8th September 1974 – koncertowy album Roberta Wyatta nagrany 8 września 1974 i wydany w 2005 r.
| Wykonawca albumu koncertowego | ||||
| Robert Wyatt | ||||
| Wydany |
10 października 2005 WB; 11 października 2005 USA | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
76:05 | |||
| Wydawnictwo |
Hannibal WB | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Historia i charakter albumu
Koncert z 8 września 1974 r. był pierwszym pełnowymiarowym publicznym występem Roberta Wyatta po jego wypadku 1 czerwca 1973 r.[5] Oficjalnie był ogłoszony jako Robert Wyatt & Friends.
Jednym z organizatorów koncertu był Richard Branson, który ściągał muzyków, z którymi Wyatt chciał wystąpić.
Oficjalny afisz informuje, iż koncert składał się z dwóch części. W pierwszej – wystąpił Ivor Cutler i Phyllis April King „z wyborem piosenek i wierszy”.[6] W drugiej – Robert Wyatt z przyjaciółmi. Ostateczny repertuar koncertu różnił się od zapowiedzianego – był dłuższy i wykonano kilka utworów więcej.
Muzycy stanowili czołówkę ówczesnej sceny rocka progresywnego, muzyki eksperymentalnej, rocka awangardowego, jazz rocka i free jazzu. Jedynym problemem był Nick Mason, który jako perkusista Pink Floyd, nie był w stanie zagrać bardziej skomplikowanych rytmów i wystąpił w kilku najprostszych kompozycjach[7].
W miarę upływu czasu koncert stał się wydarzeniem legendarnym i jego wydanie po 30 latach pozwoliło na skonfrontowanie legendy z rzeczywistością.
Wyatt tak powiedział o tym koncercie:[7]
Wiedziałem, że on będzie zupełnie dobry, gdyż Laurie Allan, Hugh Hopper i Dave Stewart są zasadniczo moją wymarzoną sekcją rytmiczną. Czułem, że niezależnie od tego jak zły on będzie, to oni i Fred Frith, i inni, będą w stanie wyciągnąć coś z kapelusza. Jednak ludzie tacy jak ja nie są zasadniczo szybko myślącymi i my najlepiej pracujemy bez ludzi... patrzących na nas.
Muzycy
- Robert Wyatt – śpiew, instrumenty klawiszowe
- Julie Tippetts – śpiew, instrumenty klawiszowe (9, 10, 14)
- Ivor Cutler – śpiew (13)
- Dave Stewart – instrumenty klawiszowe (2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14)
- Laurie Allan – perkusja (2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14)
- Hugh Hopper – gitara basowa (2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14)
- Fred Frith – skrzypce, gitara, altówka (2, 3, 6 14)
- Mongezi Feza – trąbka (6, 14)
- Gary Windo – instrumenty dęte (7, 14)
- Mike Oldfield – gitara (7, 8, 11, 13, 14)
- Nick Mason – perkusja (10, 11, 13, 14)
Lista utworów
1. Zapowiedź Johna Peela 2:16 2. Dedicated to You But You Weren't Listening (Hopper) 1:36 3. Memories (Hopper) 3:58 4. Sea Song (Wyatt) 9:13 5. A Last Straw (Wyatt) 4:38 6. Little Red Riding Hood Hit the Road (Wyatt) 6:42 7. Alife (Wyatt) 4:28 8. Ailifib (Wyatt) 6:24 9. Mind of a Child (Tippets) 5:26 10. Instant Pussy (Wyatt) 4:22 11. Signed Curtain (Wyatt) 4:42 12. Calyx (Miller/Wyatt) 3:19 13. Little Red Robin Hood Hit the Road (Wyatt) 6:12 14. I'm a Believer (Diamond) 7:36 1:10:52
Opis płyty
- Data nagrania – 8 września 1974
- Miejsce – Theatre Royal Drury Lane, Londyn
- Miksowanie – Jamie Johnson
- Studio – Gallery Studios w Kilburn
- Data – lato 2005
- Projekt artystyczny całości opakowania – Phil Smee
- Długość – 76:05
- Firma nagraniowa – Hannibal
- Data wydania – 10 października 2005 Wielka Brytania; 11 października 2005 USA
- Numer katalogowy – HNCD 1507
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
