Teoria pola ligandów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teoria pola ligandów (TPL) – teoria opisująca mechanizm wiązania oraz aranżację i symetrię orbitali występujących w związkach koordynacyjnych[1]. Stanowi ona jedną z wielu adaptacji szerszej teorii orbitali molekularnych, która jest użyteczna w opisie wiązań koordynacyjnych pomiędzy ligandami a atomem centralnym w związku kompleksowym. Jon metalu przejściowego ma dziewięć orbitali walencyjnych: pięć nd, jeden (n+1)s oraz trzy orbitale (n+1)p. Wymienione orbitale mają odpowiednia energię by tworzyć wiązania z ligandami. Analiza przeprowadzona przy użyciu TLP jest wysoce zależna od geometrii kompleksu, jednakże większość rozważań nad TPL rozpoczyna się od opisu kompleksów oktaedrycznych mających sześć ligandów[2].