Pierwotnie dostępne dla absolwentów siedmioletnich szkół podstawowych (od reformy w 1961 – ośmioletnich) i dla absolwentów ponadpodstawowych dwu- lub trzyletnich, tzw. zasadniczych szkół zawodowych (ZSZ). Nauka w technikum trwała lat pięć (jeśli podjęta po zasadniczej szkole zawodowej – trzy lata) i kończyła się tak jak w liceum – egzaminem dojrzałości i dodatkowo pracą dyplomową. Dyplom ukończenia technikum upoważniał do posługiwania się tytułem technika. Nie wszystkie średnie szkoły techniczne podlegały Ministrowi Oświaty – pewne z nich były resortowe (podlegające ministerstwom odpowiednich gałęzi przemysłu), inne zaś były utworzone przy większych przedsiębiorstwach.
Po reformie w 1999 okres nauki w technikach skrócono do 4 lat, przy czym naukę w szkole można było podjąć dopiero po ukończeniu najpierw sześcioletniej szkoły podstawowej, a potem trzyletniego gimnazjum.
Od 2019 r. w wyniku reformy oświaty z 2017 r. (skutkującej m.in. likwidacją gimnazjów) naukę w technikach wydłużono ponownie do pięciu lat i można ją w nich podjąć po ukończeniu ośmioletniej (ośmioklasowej) szkoły podstawowej.
W roku 1990/91 funkcjonowało w Polsce 3607 techników, w 1993/94 – 4461, 1999/2000 – 5658, w 2004/05 – 3630, a w 2005/06 – 2668[1].
W 2010 r. kobiety stanowiły 40,4% wszystkich absolwentów techników przystępujących do egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe. Dominowały w zawodach związanych głównie z sektorem usług: technik hotelarstwa (80,7%), technik ekonomista (74,2%), technik handlowiec (71,1%) oraz technik żywienia i gospodarstwa domowego (71,3%)[2].
Mężczyźni dominowali w zawodach technicznych i informatycznych: technik mechanik (99,6%), technik elektronik (99,7%), technik informatyk (91,3%)[2].
Przedmioty podstawowe i rozszerzone
Uczeń technikum musiał wybrać dwa przedmioty na poziomie rozszerzonym, które wiążą się ze zdobywanym zawodem. Jednym z tych przedmiotów musi być: matematyka, biologia, geografia, fizyka lub chemia. Przedmioty na poziomie podstawowym były nauczane w klasach I i II.
język polski, język obcy nowożytny, język mniejszości narodowej lub etnicznej, język regionalny, matematyka; uczeń realizuje zakres podstawowy albo zakres rozszerzony (wymagania szczegółowe dla zakresu rozszerzonego obejmują także wszystkie wymagania szczegółowe dla zakresu podstawowego),
historia, wiedza o społeczeństwie, geografia, biologia, chemia, fizyka, informatyka; uczeń obowiązkowo realizuje zakres podstawowy (zakres rozszerzony stanowi kontynuację nauczania danego przedmiotu w zakresie podstawowym);
Chłoń-Domińczak, Agnieszka, et al. „Edukacja zawodowa w Polsce.”, w: Wojciuk, A., Fedorowicz, M.(eds.), Raport o stanie edukacji. Kontynuacja przemian, Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych (2011), s. 214.
