![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d5/Joseph_Fielding_Smith.jpg/640px-Joseph_Fielding_Smith.jpg&w=640&q=50)
Teachings of the Prophet Joseph Smith
książka autorstwa Josepha Fieldinga Smitha / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teachings of the Prophet Joseph Smith – książka autorstwa Josepha Fieldinga Smitha opublikowana po raz pierwszy w 1938[1][2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d5/Joseph_Fielding_Smith.jpg/320px-Joseph_Fielding_Smith.jpg)
Ukazała się nakładem Deseret News Press w Salt Lake City[3]. Jej autor był w owym czasie członkiem Kworum Dwunastu Apostołów, jak również oficjalnym historykiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Została pomyślana jako kompilacja kazań, wypowiedzi oraz innych tekstów autorstwa Josepha Smitha, twórcy mormonizmu. Liczy 410 stron[4]. Wyboru oraz redakcji materiału źródłowego dokonał Joseph Fielding Smith, korzystając przy tym z pomocy podległych sobie, jako kościelnemu historykowi, współpracowników. Opierał się głównie na History of the Church, dziele B.H. Robertsa, czerpiącym z kolei z wieloczęściowego manuskryptu opisującego najwcześniejsze dzieje Kościoła[5].
Książka podzielona jest na sześć rozdziałów, uszeregowanych w porządku chronologicznym[6]. Jako oficjalna publikacja kościelna stara się przedstawić Smitha w możliwie jak najlepszym świetle[7]. Przeznaczona głównie dla odbiorców będących członkami Kościoła, doczekała się niemniej również uznania osób niebędących świętymi w dniach ostatnich. Zauważano chociażby jej wartość jako źródła do badań nad mormonizmem w kontekście amerykańskim. Dodawano, że można w niej odnaleźć materiały, które wcześniej pozostawały rozproszone lub były zwyczajnie trudno dostępne[8].
Stanowi najprawdopodobniej najczęściej cytowaną pozycję w historii mormońskiej literatury[9][10]. Przez dekady była podstawową i najpowszechniej dostępną pozycją, dzięki której święci w dniach ostatnich mogli zapoznawać się z naukami i poglądami swego pierwszego przywódcy[5][11]. Spopularyzowana dodatkowo przez zięcia Fieldinga Smitha, Bruce’a McConkiego, który odwoływał się do niej wielokrotnie, również na kartach swej encyklopedycznej Mormon Doctrine[12].