Sześciu Mistrzów Poezji
sześcioro poetów wymienionych we wstępie do antologii Kokin Wakashū / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sześciu Mistrzów Poezji (jap. 六歌仙 Rokkasen) – sześcioro japońskich poetów wymienionych w japońskiej przedmowie (Kanajo) do Kokin-wakashū, cesarskiej antologii poezji waka, której kompilację nakazano w 905 roku. Ki no Tsurayuki, jeden z redaktorów tej antologii, wybrał i wyróżnił twórców wspomnianych w przedmowie (spośród około 130, których utwory zostały zamieszczone w Kokin-wakashū) jako najszerzej znanych poetów wczesnego okresu Heian[1]. Sam termin Rokkasen nie pada w Kokin-wakashū, pojawił się dopiero w późniejszym okresie, prawdopodobnie w połowie X wieku[1][2].
Z wyjątkiem Ariwary no Narihiry i Henjō, zajmujących urzędy na dworze cesarskim i w hierarchii buddyjskiej, historyczne informacje o autorach wymienionych w przedmowie są bardzo skromne[3]. Z upływem czasu Sześciu Mistrzów Poezji stało się postaciami na wpół legendarnymi, bohaterami sztuk kabuki i nō[3][4].