Szef sztabu

Szef sztabu – stanowisko etatowe przewidziane dla oficera stojącego na czele sztabu.

Szef sztabu kieruje pracą sztabu i koordynuje działalność jego wszystkich komórek funkcjonalnych. Jest bezpośrednim podwładnym dowódcy oraz przełożonym szefów komórek organizacyjnych sztabu. Odpowiada za utrzymanie na odpowiednim poziomie stanu wyszkolenia i dyscypliny wojskowej swoich podwładnych^[1]. Jego obowiązkiem jest zapewnienie właściwego funkcjonowania systemu dowodzenia i łączności, a także przygotowanie pododdziału (oddziału) dowodzenia do organizowania i zabezpieczenia funkcjonowania stanowisk dowodzenia. Podczas realizacji cyklu decyzyjnego procesu dowodzenia szef sztabu jest pośrednikiem między dowódcą a podległymi mu zespołami funkcjonalnymi. Czuwa nad poprawnością przebiegu planowania, w tym nad dyscypliną czasową pracy. Nadzoruje opracowanie wariantów działania i jest odpowiedzialny za przygotowanie i przebieg poszczególnych odpraw. Po podjęciu decyzji do działania koordynuje opracowanie i dystrybucję dokumentów rozkazodawczych^[1].

Najwyższym, w strukturze organizacyjnej, sztabem Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej jest Sztab Generalny Wojska Polskiego, a Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jest najwyższym pod względem pełnionej funkcji żołnierzem w czynnej służbie wojskowej.

Przypisy

1. Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 144.

Bibliografia

• Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 60. ISBN 978-83-11-13382-2.
• Jarosław Wołejszo (red.): System dowodzenia. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2013. ISBN 978-83-7523-228-8.