Synod Biskupów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Synod Biskupów (łac. Synodus Episcoporum) – instytucja doradcza w Kościele katolickim powołana do życia 15 września 1965 przez Pawła VI[1]. Według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 to zebranie przedstawicieli Episkopatów (biskupów) z różnych regionów świata w celu omówienia zagadnień związanych z działalnością Kościoła. Synod zwoływany jest w celu wzbudzania ścisłej łączności między Biskupem Rzymu i biskupami. Ma również świadczyć pomoc Papieżowi swoją radą w celu zachowania i wzrostu wiary oraz obyczajów, a także zachowania i umocnienia dyscypliny kościelnej. Synod rozważa również problemy związane z działalnością Kościoła w świecie[2].
Zadaniem Synodu Biskupów jest rozpatrywanie przedstawionych mu spraw i wysuwanie wniosków, nie zaś ich rozstrzyganie i wydawanie dekretów, chyba że w pewnych wypadkach zostanie on wyposażony przez Biskupa Rzymskiego w głos decydujący, wówczas Biskup Rzymski ma prawo zatwierdzić decyzje Synodu[3]. Synod posiada też własne struktury organizacyjne, takie jak Sekretariat Generalny.
6 lutego 2021 papież Franciszek po raz pierwszy od powołana do życia Synodu powołał na stanowisko podsekretarza Synodu Biskupów pierwszą kobietę (zakonnicę) posiadającą prawo głosu w Synodzie Biskupów – s. Nathalie Becquart MCJ[4][5] (ksawerianka), dotychczasową konsultantkę Sekretariatu Generalnego Synodu (2019–2021).