Syn królowej Tamar
powieść Grigola Abaszydze / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Syn królowej Tamar. Kronika gruzińska z XIII w. (gruz. ლაშარელა, trb. laszarela) – powieść historyczna gruzińskiego pisarza Grigoła Abaszydze, wydana w 1957 roku[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b0/Queen_Tamar_-_Vardzia_fresco.jpg/150px-Queen_Tamar_-_Vardzia_fresco.jpg)
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania |
1957 | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego |
1985 | ||
Wydawca | |||
Przekład | |||
|
Powieść jest pierwszą częścią trylogii opowiadającej historię XIII-wiecznej Gruzji. Druga część wydana w 1963 roku nosi tytuł Długa noc, a trzecia, wydana w 1975 roku, Upadek i triumf Gruzji. Dwie pierwsze części zostały wydane w Polsce. Tytułowy syn królowej Tamary to Jerzy IV Lasza król Gruzji z dynastii bagratydzkiej, panujący w latach 1213–1223. Jego matką była królowa Tamara I Wielka[1][2][3].
Grigoł Abaszydze był jednym z najwybitniejszych gruzińskich pisarzy. W historii literatury zapisał się przede wszystkim jako twórca cyklu historycznego z dziejów trzynastowiecznej Gruzji, do którego należy Syn królowej Tamar. Fabuła książki zawiązana jest wokół dworskich intryg, w jakie uwikłany jest tytułowy bohater, król Jerzy IV Lasza[4]. Tło stanowią realia ówczesnej Gruzji – z jednej strony bogactwo kultury, wyjątkowy rozwój literatury i sztuki, z drugiej – polityczne konflikty króla z konserwatywną szlachtą oraz unosząca się nad krajem atmosfera zbliżającej się katastrofy. Cieniem na losy bohaterów kładzie się nadciągający najazd Mongołów. Powieść obfituje w plastyczne opisy scen batalistycznych i intrygujące zwroty akcji, przede wszystkim zaś wnikliwie i umiejętnie oddaje złożoność gruzińskiej historii[3][4][5].