Swietłahorsk

Swietłahorsk (biał. Светлагорск; ros. Светлогорск, Swietłogorsk; do 1961 roku Szaciłki) – miasto na Białorusi, w obwodzie homelskim, nad Berezyną, siedziba administracyjna rejonu swietłahorskiego. 69,9 tys. mieszkańców (2010). Przemysł chemiczny (włókna sztuczne), materiałów budowlanych, celulozowo-papierniczy^[2]. Stacja kolejowa na linii Żłobin – Kalinkowicze.

Ten artykuł dotyczy miasta na Białorusi. Zobacz też: Swietłogorsk – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim.

Swietłahorsk

Светлагорск

Herb Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Rejon	swietłahorski
Powierzchnia	25 km²
Wysokość	123 m n.p.m.
Populacja (2010) • liczba ludności	69 900[1]
Nr kierunkowy	+375 2342
Kod pocztowy	247430
Tablice rejestracyjne	3
Położenie na mapie Białorusi Swietłahorsk
Położenie na mapie obwodu homelskiego Swietłahorsk
52°38′N 29°44′E
Strona internetowa

W końcu XVIII wieku był to zaścianek królewski w starostwie niegrodowym bobrujskim, w powiecie rzeczyckim, w województwie mińskim^[3]. W 1650 roku istniał tu kościół katolicki^[4].

Miasta partnerskie

• Bielsk Podlaski
• Helmstedt

Przypisy

1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
2. Swietłahorsk, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-21].
3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 112.
4. Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя.. T. 2. Mińsk: Белорусская энциклопедия имени Петруся Бровки, 2005, s. 754. ISBN 985-11-0378-0.

Linki zewnętrzne

• Рэгіянальны партал – Светлагорск
• Swietłahorsk na belarus.by
• Szaciłki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 755.

Kontrola autorytatywna (city of raion subordinance):

• NKC: ge579430

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3981759
• БРЭ: 5620554