Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stronią ode mnie, które ongi mnie szukały (ang. They flee from me that sometime did me seek) – wiersz angielskiego renesansowego poety Thomasa Wyatta[1][2][3]. Autor ten jest znany jako pierwszy angielski sonetysta[4][5].
Stronią ode mnie, które ongi mnie szukały jest wierszem lirycznym. Utwór jest stosunkowo krótki. Składa się z trzech zwrotek i liczy w sumie dwadzieścia jeden wersów. Należy on do najczęściej przedrukowywanych i cytowanych wierszy angielskich okresu renesansu.
Omawiany wiersz jest napisany strofą królewską (rhyme royal)[6][7], czyli strofą siedmiowersową rymowaną ababbcc[8]. Strofa ta została wprowadzona do poezji angielskiej w XIV wieku przez Geoffreya Chaucera[9][10], który zastosował ją między innymi w poemacie Troilus i Criseyda[11]. Poemat Chaucera jest znany z przekładu Macieja Słomczyńskiego[12]. Strofa królewska była niezwykle popularna w XV wieku. Używali jej między innymi John Lydgate, autor poematu The Fall of the Princes[13] (Upadek książąt), liczącego ponad trzydzieści sześć tysięcy wersów, Robert Henryson i Jakub I, król Szkocji. Nazwa strofy pochodzi rzekomo od tytułu dzieła tegoż władcy, The Kingis Quair (Księga królewska)[14].
They flee from me that sometime did me seek
With naked foot, stalking in my chamber.
I have seen them gentle, tame, and meek,
That now are wild and do not remember
That sometime they put themself in danger
To take bread at my hand; and now they range,
Busily seeking with a continual change[15].
Utwór jest napisany pentametrem jambicznym[16], czyli najpopularniejszym w poezji angielskiej sylabotonicznym dziesięciozgłoskowiec, w którym akcenty padają na sylaby parzyste. Poeta traktuje jednak wzorzec rytmiczny (metrum) w sposób dosyć swobodny[17].
Wiersz jest gorzką zadumą poety nad postawą kobiet, które kiedyś chętnie go odwiedzały a potem zapomniały o nim[18]. Nie jest wykluczone, że miało to związek z osobistą sytuacją poety, który przez pewien czas był więziony na polecenie króla Henryka VIII, w związku z oskarżeniami o romans z królową Anną Boleyn[19][20]. Wiersze Thomasa Wyatta ukazały się pośmiertnie.
Utwór tłumaczyli na język polski Stanisław Barańczak[21] i Wiktor Jarosław Darasz. Barańczak zastosował w swojej wersji sylabiczny trzynastozgłoskowiec, zachowując rymowy schemat strofy oryginału.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
