Stoliczkia borneensis
rodzaj gada / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stoliczkia borneensis – gatunek węża z rodziny Xenodermidae. Osiąga maksymalną długość 75 cm. Znany jedynie z trzech okazów[3]. Biologia tego zwierzęcia jest nieznana, wiadomo, że zamieszkuje lesiste biotopy. Zasięg występowania jest endemiczny i obejmuje góry Trus Madi i Kinabalu w stanie Sabah na Borneo[4]. Gatunek opisany przez George'a Alberta Boulengera w 1899 roku. Nazwa rodzajowa honoruje morawskiego przyrodnika i badacza fauny Indii, Ferdinanda Stoliczkę (1838–1874).
Stoliczkia borneensis[1] | |||
Boulenger, 1899 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina |
Elapoidea | ||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Stoliczkia borneensis | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
| |||
|
Charakterystyczną cechą S. borneensis są poletka nieosłoniętej łuskami skóry na grzbietowej powierzchni ciała. Głowa wyraźnie oddzielona; reszta ciała wąska i spłaszczona bocznie. Barwa czerwonawa, brązowoczerwona lub szara. Wzdłuż ciała ciągną się trzy rzędy sinawych, granatowych lub czarnych plam[4]. Tarczka dziobowa średniej wielkości, niewidoczna z góry, trójkątna. Tarczki przedczołowe duże, oddzielone od tarczek czołowych i nadocznych szeregiem drobnych łusek. Tarczka czołowa większa w wymiarze górno-dolnym niż poprzecznym. Oczy duże, z poprzecznie eliptyczną źrenicą, obrzeżone tarczką nadoczną, dwiema lub trzema tarczkami przedocznymi i piątą tarczką wargową oraz 7-8 drobnymi łuskami. Nozdrza duże[5].