Sthulaśarira

Sthulaśarira (trl. sthūlaśarIra „ciało fizyczne”) – powłoka istoty ludzkiej, zbudowana z materii fizycznej pięciu żywiołów^[1]

Jest nietrwałe, jego życie trwa tylko jedno wcielenie, dopóki przebywa w nim jaźń. Odpowiada mu stan świadomości na jawie. Posiada zdolności percepcji zmysłowej poprzez narządy zmysłów dźńanendrija i działań poprzez narządy karmendrija, należące do sukszmaśarira.

Ajurweda

Zgodnie z ajurwedą, wymienia się (Adi Śankara^[2], Swami Muktananda Paramahansa^[3]) następujące siedem składników (dhatu) ciała fizycznego:

1. płyn limfatyczny
2. krew
3. mięso
4. tłuszcz
5. kości
6. szpik
7. płyn nasienny

Gorakszanath

Andrzej Wierciński w komentarzu^[4] do poematu „Gorakszawidźaja” z tantrycznej tradycji nathów, wskazuje następujące siedem substancji cielesnych, określając je zbiorczym terminem siedem ciał – saptasarira:

1. mleko (lub skóra)
2. krew
3. mięśnie
4. tłuszcz
5. kości
6. szpik
7. nasienie

Przypisy

1. Swami Shuddhananda Brahmachari: Baba Lokenath. Życie i nauki himalajskiego jogina.. Anna Rucińska (tłum.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2007, s. 128, 202. ISBN 978-83-7081-863-0.Sprawdź autora:1.
2. Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006, s. 128. ISBN 83-7081-710-6.
3. Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 145–146. ISBN 83-85527-92-3.
4. Dodatek IV. „Goraksavijaya – Zwycięstwo Gorokho” – Przypis nr 74. W: Andrzej Wierciński: Magia i religia. Szkice z antropologii religii. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 2000, s. 294. ISBN 83-85527-19-2.