![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/Stegoceras.jpg/640px-Stegoceras.jpg&w=640&q=50)
Stegoceras
rodzaj / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Stegoceras?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Stegoceras – rodzaj dinozaura z grupy pachycefalozaurów. Żył na terenach Ameryki Północnej w epoce kredy późnej, od około 77,5 do 74 milionów lat temu. Pierwsze okazy z Alberty (Kanada) opisano w 1902, na ich podstawie nazwano gatunek typowy S. validum. Nazwa rodzajowa oznacza „rogate sklepienie”, a epitet gatunkowy znaczy „silny”. Przez lata w rodzaju tym umieszczano kilka innych gatunków, ale przeniesiono je do odrębnych rodzajów albo uznano za młodsze synonimy. Obecnie pozostały tylko S. validum i S. novomexicanum. Status tego ostatniego, ustanowionego w 2011 dzięki skamieniałościom z Nowego Meksyku, jest dyskutowany.
Lambe, 1902 | |||
Okres istnienia: kreda późna, 77,5–74 mln lat temu | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Stegoceras | ||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Stegoceras był niewielkim, dwunożnym dinozaurem. Mierzył 2–2,5 m długości. Ważył od 10 do 40 kg. Cechował się sztywnym kręgosłupem i usztywnionym ogonem. Miał szeroką okolicę miedniczą, być może z powodu dużych jelit. Czaszka była mniej więcej trójkątna z krótkim pyskiem oraz grubym, szerokim, względnie gładkim sklepieniem – kopułą. Tył czaszki miał grubą półkę nad potylicą i gruby grzebień ponad oczami. Większość czaszki zdobiły guzki, wiele z nich ułożonych w rzędy, a największe z nich tworzyły na półce rogi. Zęby były niewielkie i ząbkowane. Młode zwierzę miało płaską czaszkę, kopuła powstawała z czasem.
Pierwotnie znany jedynie z kopuł czaszek, Stegoceras należał do pierwszych znanych pachycefalozaurów. Niekompletność tych początkowych pozostałości doprowadziła do powstania licznych hipotez na temat powiązań tej grupy. Kompletną czaszkę stegocerasa wraz ze związanymi z nią częściami szkieletu pozaczaszkowego odkryto w 1924 r., co rzuciło więcej światła na te zwierzęta. Obecnie pachycefalozaury grupuje się razem z ceratopsami w grupę marginocefali. Stegocerasa umieszcza się wśród bazalnych, prymitywnych pachycefalozaurów. Najprawdopodobniej żywił się pokarmem roślinnym, prawdopodobnie dysponował dobrym zmysłem węchu. Funkcja kopuły na głowie podlegała debacie, postulowano walki wewnątrzgatunkowe (zderzanie się głową czy bokiem), pokazy dla płci przeciwnej, rozpoznawanie się osobników tego samego gatunku.