Starożytność
pierwsza epoka historyczna, od wynalazku pisma w IV tysiącleciu p.n.e. do V wieku naszej ery / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Starożytność?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Starożytność – pierwszy okres historii niektórych części świata, wyróżniany zwłaszcza w dziejopisarstwie europejskim[1]. Dotyczy głównie Starego Świata, przede wszystkim Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej, choć termin ten bywa też używany w kontekście Indii[2] i Chin[3]. Starożytność zaczęła się po prehistorii, czyli razem z pierwszymi cywilizacjami w IV tysiącleciu p.n.e., a skończyła około V wieku n.e. Bywa też znana jako antyk, głównie w kontekście Grecji i Rzymu[4].
Ramy czasowe tego okresu nie są ściśle określone. Tradycyjnie za jego początek uznaje się powstanie cywilizacji opartej na przekazie pisemnym[5], czyli schyłek IV tysiąclecia p.n.e., kiedy to Sumerowie zaczęli stosować pismo klinowe[6]. Nie ma jednej daty końcowej; zwykle jest wiązana z upadkiem cesarstwa rzymskiego bądź jego poważnymi przemianami; przykłady to:
- rok 395, czyli podział cesarstwa na dwie części po śmierci Teodozjusza I;
- rok 476[1], czyli koniec panowania ostatniego cesarza zachodniorzymskiego Romulusa Augustulusa;
- początki arabskich podbojów w VII wieku;
- szereg innych dat[7][8][9].
W dziejach Europy koniec starożytności to początek średniowiecza. Z perspektywy archeologicznej i technologicznej starożytność zaczęła się w epoce brązu i obejmuje początek epoki żelaza.