Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna

Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ɡ].

Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna

Numer IPA	110
ɡ
Jednostka znakowa	ɡ
Unikod	U+0261
UTF-8 (hex)	c9 a1
Inne systemy
X-SAMPA	g
Kirshenbaum	g
IPA Braille↗	⠛
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgoski:

• modulowany jest strumień powietrza wydychany z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, jest to spółgłoska ustna
• prąd powietrza w jamie ustnej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – spółgłoska środkowa
• tylna część języka dotyka podniebienia miękkiego – jest to spółgłoska miękkopodniebienna
• dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przerwania utworzonej blokady i wybuchu (plozji) – jest to spółgłoska zwarta
• wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

• wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, jest to wtedy spółgłoska zmiękczona (spalatalizowana): [ɡʲ]
• przewężenie w gardle, jest to wtedy spółgłoska faryngalizowana: [ɡˤ]
• zaokrąglenie warg, jest to wtedy spółgłoska labializowana: [ɡʷ]

Spółgłoska może być wymówiona:

• z rozwarciem bez plozji, jest to wtedy spółgłoska bez plozji: [ɡ̚].
• * tylko częściowo dźwięcznie, jest to wtedy spółgłoska ubezdźwięczniona: [ɡ̥]
• dysząco dźwięcznie (ang. breathy voice), jest to wtedy spółgłoska przydechowa (dźwięczna): [ɡʱ]

Przykłady

• w języku polskim: gęsty [ˈɡɛ̃stɨ]
• w języku francuskim: gain [ɡɛ̃] „zarobki”
• w języku niemieckim: Lüge [ˈlyːɡə] „kłamstwo”
• w języku japońskim: ガン (gan) [ɡaɴ] „rak”
• w języku portugalskim: língua [ˈlĩɡwɐ] „język”
• w języku rosyjskim: голова [ɡəɫʌˈva] „głowa”
• w języku włoskim: fegato [ˈfeɡato] „wątroba”