Spirala Ekmana
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Spirala Ekmana – krzywa wyznaczona przez rzuty na płaszczyznę poziomą końców wektorów prędkości prądu mas gazu lub cieczy, która to prędkość zmienia się wraz ze wzrostem głębokości wskutek tarcia pomiędzy poszczególnymi warstwami i bezwładności[1]. Nazwa pochodzi od szwedzkiego oceanografa Vagna W. Ekmana, który jako pierwszy opisał ilościowo zjawisko płynięcia wody pod kątem w stosunku do kierunku wiatru[2]. Po raz pierwszy przejawy tego zjawiska zaobserwował norweski badacz F. Nansen w trakcie wyprawy statkiem „Fram” (1893-1896).