Solheim Cup 1994

1994 Solheim Cup, czyli trzecia edycja meczów o puchar Solheima miał miejsce od piątku, 21 października 1994 do niedzieli, 23 października 1994 na polu golfowym resortu The Greenbrier w White Sulphur Springs, Wirginia Zachodnia, USA. W imprezie tej rywalizowały dwie drużyny, reprezentacja zawodowych golfistek Stanów Zjednoczonych oraz Europy. Puchar zdobyły golfistki amerykańskie pokonując rywalki wynikiem 13 do 7^[1].

Format

Do zdobycia przez obie drużyny była pula 20 punktów. Golfistki walczyły o nie w dwóch turach meczów drużynowych, po których nastąpiła tura meczów singlowych. Pierwsza tura miała miejsce w piątek i stanowiło ją pięć meczów foursome (5 punktów). Dzień później rozgrywana była druga tura, czyli 5 meczów fourball (5 punktów). Ostatniego dnia miała miejsce trzecia tura, którą stanowiło 10 pojedynków (10 punktów). Taka organizacja gry zapewniała, że każda z reprezentantek uczestniczyła w każdej z trzech tur.

Drużyny

Drużyna Europy
Uczestniczka	Wiek	Miejsce zamieszkania lub pochodzenia	Uwagi
Mickey Walker	41	Essex, Anglia	niegrający kapitan
Helen Alfredsson	29	Göteborg, Szwecja
Laura Davies	31	Coventry, Anglia
Lora Fairclough	24	Chorley, Anglia	debiutantka
Trish Johnson	28	Bristol, Anglia	dzika karta
Liselotte Neumann	28	Gmina Finspång, Szwecja
Alison Nicholas	32	Gibraltar	dzika karta
Catrin Nilsmark	27	Göteborg, Szwecja	dzika karta
Dale Reid	35	Ladybank, Szkocja	dzika karta
Annika Sörenstam	24	Sztokholm, Szwecja	debiutantka
Pam Wright	30	Torphins, Szkocja	dzika karta

 

Drużyna USA
Uczestniczka	Wiek	Miejsce zamieszkania lub pochodzenia	Uwagi
JoAnne Carner	55	Kirkland, Waszyngton	niegrający kapitan
Donna Andrews	27	Lynchburg, Wirginia	debiutantka
Brandie Burton	22	San Bernardino, Kalifornia
Beth Daniel	37	Charleston, Karolina Południowa
Tammie Green	34	Somerset, Ohio	debiutantka
Betsy King	39	Reading, Pensylwania
Meg Mallon	31	Natick, Massachusetts
Dottie Mochrie	29	Saratoga Springs, Nowy Jork
Kelly Robbins	25	Mount Pleasant, Michigan	dzika karta, debiutantka
Patty Sheehan	37	Middlebury, Vermont
Sherri Steinhauer	31	Madison, Wisconsin	debiutantka

Wyniki

Dzień 1. – mecze foursome

Jeszcze przed samymi zawodami kapitan drużyny USA JoAnne Carner podzieliła się z Europejkami swoim planem ustawień par i kolejności startów zawodniczek na pierwsze dwa dni rozgrywek^[2]. Strategia Carner uwzględniała m.in. taki dobór par aby w każdej z nich była zarówno golfistka dobrze punktująca jak i daleko uderzająca driverem. Dodatkowo pod uwagę brała dopasowanie doświadczenia, charakterów i więzi przyjaźni między zawodniczkami^[2].

Prowadzenie Europejek po pierwszym dniu nie było zaskoczeniem, ponieważ podobnie kończyły się mecze foursome w poprzednich dwóch edycjach Solheim Cup. Niespodzianką natomiast były mecze, w których punktowały golfistki europejskie, w szczególności ten z udziałem pary mało jeszcze wtedy znanych Sörenstam i Nilsmark, które pokonały amerykańskie weteranki Daniel i Mallon^[3].

	Wyniki
Alfredsson/Neumann	3&2	Mochrie/Burton
Sörenstam/Nilsmark	1up	Daniel/Mallon
Reid/Fairclough	2&1	Green/Robbins
Davies/Nicholas	2up	Andrews/King
Johnson/Wright	2up	Sheehan/Steinhauer
3	Foursome	2
3	Łącznie	2

Dzień 2. – mecze fourball

Drugiego dnia amerykanki odrobiły straty doprowadzając do remisu. Pierwszy punkt zdobyły w meczu Mochrie/Burton przeciwko Davies/Nicholas, w którym przełomowym momentem był siódmy dołek par 3. Na nim Burton o mało co nie trafiła hole in one^[4]. Zamiast tego zdobyła birdie, drugie ze swoich pięciu tego dnia, wyrównując stan meczu. Daniel i Mallon zrewanżowały się Szwedkom Sörenstam i Nilsmark za porażkę z poprzedniego dnia gromiąc je 6&5. W trzecim meczu Reid i Fairclough znowu pokonały Green i Robbins, tym razem z jeszcze większą przewagą. Andrews i King dość łatwo wygrały z Johnson i Wright 3&2. W ostatnim meczu para Szwedek pokonała Sheehan i Steinhauer uzyskując prowadzenie na ostatnim dołku po tym jak Alfredsson trafiła metrowego putta na zwycięstwo^[4].

	Wyniki
Davies/Nicholas	2&1	Mochrie/Burton
Sörenstam/Nilsmark	6&5	Daniel/Mallon
Reid/Fairclough	4&3	Green/Robbins
Johnson/Wright	3&2	Andrews/King
Alfredsson/Neumann	1up	Sheehan/Steinhauer
2	Fourball	3
5	Łącznie	5

Dzień 3. – mecze singlowe

Ostatniego dnia drużyna Europy potrzebowała pięciu punktów aby zatrzymać zdobyty dwa lata wcześniej puchar Karstena Solheima. Zamiast tego zdobyły tylko dwa punkty przeciw ośmiu po stronie triumfujących Amerykanek.

Pierwszym wygranym meczem okazał się ten z numerem 2, w którym Dottie Mochrie robiąc siedem birdie na 13 dołkach rozgromiła Nilsmark 6&5^[5]. Alfredsson co prawda wygrała mecz nr 1 przeciwko King, ale kolejny punkt dla Europy przyszedł dopiero po wygranej Alison Nicholas. W tym momencie stan rywalizacji był 8 do 7 na korzyść Amerykanek, a w pozostałych ciągle trwających pięciu meczach w czterech prowadziły Amerykanki, a w pojedynku Davies i Burton był remis^[5]. Jak się okazało w nich wszystkich również zwyciężyły Amerykanki.

Spory wkład w zwycięstwo drużyny USA miała solidna gra ze strony amerykańskich debiutantek, które wygrały wszystkie cztery pojedynki, w których brały udział. Ogólnie najlepszymi zawodniczkami drużyny USA były Brandie Burton i Dottie Mochrie, które zdobyły komplet punktów wygrywając wszystkie swoje mecze.

	Wyniki
Alfredsson	2&1	King
Nilsmark	6&5	Mochrie
Johnson	1up	Daniel
Fairclough	4&2	Robbins
Wright	1up	Mallon
Nicholas	3&2	Sheehan
Davies	1up	Burton
Sörenstam	3&2	Green
Reid	2up	Steinhauer
Neumann	3&2	Andrews
2	Pojedynki	8
7	Łącznie	13

Przypisy

1. Solheim Cup Results. LPGA Tour. [dostęp 2009-01-25]. (ang.).
2. Tim Rosaforte. Captain America. „Sports Illustrated”, 1994-10-31. [dostęp 2009-01-25]. (ang.).brak numeru strony
3. Larry Dorman. This Foursome Format Seems Lost on the U.S.. „The New York Times”, 1994-10-22. [dostęp 2009-01-25]. (ang.).brak numeru strony
4. Larry Dorman. Burton's Magical 5-Iron Helps Tie Solheim Cup. „The New York Times”, 1994-10-23. [dostęp 2009-01-25]. (ang.).brak numeru strony
5. Larry Dorman. Putts Keep Dropping, And Cup Comes Home. „The New York Times”, 1994-10-24. [dostęp 2009-01-25]. (ang.).brak numeru strony