Skawica (rzeka)
rzeka w południowej Polsce, lewy dopływ Skawy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skawica – rzeka w południowej Polsce, lewy dopływ Skawy. Jej długość wynosi 23,3 km, a powierzchnia dorzecza 145,96 km². Średni spadek 3,25%[1].
Skawica w miejscowości Skawica | |||
Kontynent | |||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Lokalizacja | |||
Rzeka | |||
Długość | 22,7 km | ||
Powierzchnia zlewni |
145,96 km² | ||
Źródło | |||
Miejsce | zbocza masywu Babiej Góry | ||
Wysokość |
1460 m n.p.m. | ||
Współrzędne | |||
Ujście | |||
Recypient | Skawa | ||
Miejsce | |||
Wysokość |
ok. 370 m n.p.m. | ||
Współrzędne | |||
|
Za główny, źródłowy odcinek Skawicy zwyczajowo przyjmowany jest potok Jałowiec, wypływający spod Przełęczy Jałowieckiej w masywie Babiej Góry. Źródła znajdują się na wysokości 1130 m[1]. Skawica płynie w północno-wschodnim kierunku przez wsie Zawoja, Skawica i Białka, w której na wysokości ok. 370 m, w miejscu o współrzędnych 49°42′32″N 19°41′53″E uchodzi do Skawy[2]. Największe dopływy Skawicy to potoki: Gołyńka, Jałowiec, Jaworzynka, Kalinka, Mosorny Potok, Potok Surmiaków, Rotnia, Skawica Sołtysia, Skawica Górna i Wełcza[3]
Dolina Skawicy stanowi naturalną granicę pomiędzy Beskidem Makowskim (Grupa Mędralowej i Pasmo Jałowieckie) i Pasmem Babiogórskim należącym do Beskidu Żywieckiego. Przebiega nią droga wojewódzka nr 957, łącząca Białkę z Orawą przez przełęcz Krowiarki[4].