Skala porostowa
metoda określana jakości powietrza / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skala porostowa – skala, za pomocą której, poprzez obserwację typów plech porostów rosnących na korze drzew liściastych, można ocenić poziom zanieczyszczenia powietrza na danym terenie. Porosty pełnią tu rolę gatunku wskaźnikowego (bioindykatora). Opracowana została przez Davida Hawkswotha i Francisa Rose'a w 1970 r.[1] Do polskich warunków skalę opracował Józef Kiszka w 1990 r.[2], a zmodernizowała Urszula Bielczyk w 2001 r.[3]