![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Sinus-iridum-clem1.jpg/640px-Sinus-iridum-clem1.jpg&w=640&q=50)
Sinus Iridum
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sinus Iridum (łac. Zatoka Tęcz(y)) – wylew lawy bazaltowej w północno-zachodniej części Mare Imbrium na Księżycu. Zatoka ta została odkryta w 1679 roku[1]. Nazwa Iridum została nadana przez włoskiego astronoma Giovanniego Riccioli[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/Sinus-iridum-clem1.jpg/640px-Sinus-iridum-clem1.jpg)
Sinus Iridum znajduje się na północno-zachodnim brzegu widocznej strony Księżyca[1]. Średnica zatoki wynosi 236 km. Jej centrum znajduje się na współrzędnych: 44,1°N, 31,5°W.
Nazwa zatoki wraz z kilkoma innymi znalazły się w płycie Imagined Oceans[3].