Siedem czasz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Siedem czasz (hebr. שבע הקערות) – zbiór plag zesłanych przez Boga, pojawiający się w szesnastym rozdziale Apokalipsy świętego Jana Apostoła. Według tej księgi prorockiej, Jan Apostoł doznał serii objawień na wyspie Patmos. Jan miał mieć także objawienie, w którym siedmiu aniołów wylało siedem czasz bożego gniewu na wyznawców Antychrysta, po tym jak zabrzmiało siedem trąb[1].