Set (bóg)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Set, Seth, Sutech, Setech (staroegipskie Stẖ, Stš, Swty[1], stgr. Σήθ Seth, hebr. שת Szet) – w mitologii egipskiej pan burz, pustyń, Górnego Egiptu, ciemności oraz chaosu. Bóstwo o charakterze demonicznym. Jeden z głównych bogów w religii egipskiej, czczony już w czasach przed I dynastią, prawdopodobnie jako bóg wojny[2]. Syn bogini Nut oraz boga Geba (lub Re), brat Ozyrysa, Izydy i Neftydy. Poślubił Neftydę. Według niektórych źródeł ojciec Anubisa. Przeciwnik Horusa, zabójca Ozyrysa[3]. Przedstawiany jako człowiek z głową zwierzęcia łączącą cechy szakala, antylopy oryks oraz okapi. Wyróżniał się spośród bóstw białą skórą i rudymi włosami. Miał zamieszkiwać jałowe obszary pustyń Egiptu[4].
Zobacz też: inne znaczenia nazwy „Set”. |
Ten artykuł należy dopracować |
Bóg burz, pustyń, Górnego Egiptu, ciemności i chaosu | |
Występowanie | |
---|---|
Atrybuty |
Antylopa z głową szakala |
Teren kultu | |
Odpowiednik |
Tyfon (grecki) |
Rodzina | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Rodzeństwo |
Początkowo czczony jako bóg Górnego Egiptu przez Hyksosów. W okresie dynastycznym stał się znany w całym Egipcie. Podczas panowania XXII dynastii utożsamiany był z wcieleniem zła – wężem Apophisem. W czasach XIX i XX dynastii (ok. 1320–1085 p.n.e.) w Tanis czczony jako opiekun królestwa. W okresie Nowego Państwa jego kult był zwalczany[5].