Serie D (dosł. Seria D) – czwarty poziom w hierarchii ligowych rozgrywek w piłce nożnej mężczyzn we Włoszech. Jest podzielona na dziewięć grup regionalnych: A, B, C, D, E, F, G, H oraz I. Utworzona w 1948 roku i zarządzana przez Lega Nazionale Dilettanti (LND), a wcześniej do 2014 przez Lega Italiana Calcio Professionistico (LNP), od 1948 do 1952 przez Lega Interregionale (Nord, Centro, Sud), od 1952 do 1959 przez Lega Nazionale IV Serie, od 1959 do 2008 przez Lega Nazionale Semiprofessionisti (LNSP). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) w systemie mecz i rewanż. Przeznaczone są dla 166 włoskich klubów piłkarskich. Najlepsze zespoły z każdej grupy Serie D awansują do Serie C, natomiast dwie najsłabsze zespoły ze wszystkich grup spadną do rozgrywek Eccellenza.
Szybkie fakty Państwo, Dyscyplina ...
Serie D
Campionato Nazionale Dilettanti
Państwo
|
Włochy
|
Dyscyplina |
piłka nożna |
Organizator rozgrywek |
Lega Nazionale Dilettanti |
Data założenia |
1948 |
Założyciel |
Lega Interregionale Nord, Centro, Sud |
Rozgrywki |
Liczba drużyn |
166 |
Zwycięzca |
Campione d'Italia di Serie D |
Wyższy poziom ligowy |
Serie C |
Niższy poziom ligowy |
Eccellenza |
Puchary |
Puchar Serie D |
Zwycięzcy |
Pierwszy zwycięzca |
Rivarolese (A), Luino (B), Villasanta (C), Sebinia (D), Luparense (E), San Donà (F), Imolese (G), Signa 1914 (H), Pontina Latina (I), Jesi (L), Juve Alfa Pomigliano (M), Biscegliese (N), Marsala (O) (1948/49) |
Obecny zwycięzca |
Gozzano (A) Seregno (B) Trento (C) Fiorenzuola (D) Aquila Montevarchi (E) Campobasso (F) Monterosi (G) Taranto (H) Messina (I) (2020/21) |
Najwięcej zwycięstw |
Siena (2 tytuły) |
Strona internetowa |
Zamknij
Najbardziej utytułowaną drużyna ligi jest Siena, która uzyskała 2 tytuły.
Jej początki sięgają 1948 roku, kiedy to została wprowadzona w zamian regionalnych rozgrywek Prima Divisione i była kontynuacją reformy mistrzostw Serie C (zmniejszenie z 18 grup do 4). Czwarty poziom zmienił status z rozgrywek regionalnych na ogólnokrajowe i przyjął nazwę Promozione. Utworzono 6 grup na północy, 4 w środku oraz 3 grupy na południu, zwycięzcy których bezpośrednio awansowali do Serie C.
W 1952 roku liczba grup została zredukowana do 8 (po 16 drużyn w każdej), a liga zmieniła nazwę na IV Serie i była zarządzana przez Lega Nazionale IV Serie.
W 1957 roku konwulsyjna walka o władzę w FIGC dała początek czwartej lidze, zwanej Campionato Interregionale, która w sezonie 1957/58 była podzielona na dwie kategorii (Prima Categoria - 3 grupy, Seconda Categoria - 8 grup).
Natomiast w roku 1959 powstała prawdziwa Serie D, podzielona na 6 grup i zarządzana przez Narodową Ligę Półprofesjonalną we Florencji (wł. LNSP - Lega Nazionale Semiprofessionisti). Od 1967 roku liczba grup ponownie stanowiła 9.
W 1978 roku, wraz z reformą Lega Nazionale Semiprofessionisti, Serie C została podzielona na Serie C1 i Serie C2, a mistrzostwa Serie D straciły status półprofesjonalizmu, organizowanego w 12 grupach stając się piątym poziomem włoskiego futbolu, w wyniku czego rozgrywki powróciły do poziomu amatorskiego, zmieniając nazwę na Campionato Interregionale z sezonu 1981/82, zarządzane przez Lega Nazionale Dilettanti. Mistrzostwa przyjęły formułę 162 drużyn w 9 grupach, począwszy od reformy z 1992 roku, w której zmieniła nazwę na Campionato Nazionale Dilettanti (CND), a następnie powróciła do nazwy Serie D w 1999 roku.
Wskutek tej reformy, czwarty poziom włoskiej piłki nożnej reprezentowała od 1978 do 2008 Serie C2, która potem do 2014 nazywała się Lega Pro Seconda Divisione. Od 1978 do 1991 była podzielona na 4 grupy po 18 drużyn, a od 1991 do 2011 na 3 grupy po 20 drużyn i od 2011 do 2014 na 2 grupy po 18 drużyn.
Wraz z reformą mistrzostw Lega Pro, począwszy od sezonu 2014/15, Serie D powraca do bycia, podobnie jak do 1978 roku, czwartym poziomem włoskiego futbolu. Wraz z połączeniem dwóch dywizji Lega Pro pod koniec sezonu 2013/14 (zgodnie z decyzją FIGC i Lega Pro w listopadzie 2012) w celu przywrócenia Serie C[1], Serie D i niższe ligi zostały przesunięte o jeden poziom w górę w hierarchii systemu ligowego, zmniejszając liczbę lig we włoskiej piłce nożnej do dziewięciu.
Więcej informacji Sezon, K ...
Sezon |
|
|
|
Mistrz |
Wicemistrz |
III miejsce |
|
Król strzelców |
Uwagi |
Promozione |
1948/49 |
A |
|
|
1 |
Rivarolese |
Borgotarese |
Speranza |
|
|
225 klubów w 13 gr. |
B |
|
|
1 |
Luino |
Pray |
Laveno |
C |
|
|
1 |
Villasanta |
Mariano Comense |
Lecco |
D |
|
|
1 |
Sebinia |
Abbiategrasso |
Chiari |
E |
|
|
1 |
Luparense |
Trento |
Cerea |
F |
|
|
1 |
San Donà |
Portogruarese |
Mira |
G |
|
|
1 |
Imolese |
Salsomaggiore |
Altedo |
H |
|
|
1 |
Signa 1914 |
AS Sestese |
Pontedera |
I |
|
|
1 |
Pontina Latina |
Albatrastevere |
Fortitudo |
L |
|
|
1 |
Jesi |
L'Aquila |
Tolentino |
M |
|
|
1 |
Juve Alfa Pomigliano |
Casertana |
Turris |
N |
|
|
1 |
Biscegliese |
Ariano |
Manduria |
O |
|
|
1 |
Marsala |
Agrigento |
Nissena |
1949/50 |
A |
|
|
1 |
Ponziana |
Monfalcone |
Coneglianese |
|
|
213 klubów w 13 gr. |
B |
|
|
1 |
Rovereto |
Lanerossi Schio |
Dolo |
C |
|
|
1 |
Lecco |
Breno |
Beretta Gardone |
D |
|
|
1 |
Saronno |
Vigevano |
Codogno |
E |
|
|
1 |
Magenta |
Aosta |
Coggiola |
F |
|
|
1 |
Rapallo Ruentes |
Vado |
Albenga |
G |
|
|
1 |
Forti e Liberi |
Ferrovieri Bologna |
Vis Sauro Pesaro |
H |
|
|
1 |
Pontedera |
Lanciotto Ballerini |
San Vincenzo |
I |
|
|
1 |
BPD Colleferro |
Formia |
Montevecchio |
L |
|
|
1 |
Fermana |
Forza e Coraggio Avezzano |
Vastese |
M |
|
|
1 |
Casertana |
Avellino |
Paganese |
N |
|
|
1 |
Toma Maglie |
Campobasso |
Molfetta |
O |
|
|
1 |
Nissena |
Agrigento |
Caltagirone |
1950/51 |
A |
|
|
1 |
SAICI Torviscosa |
Pordenone |
Belluno |
|
|
236 klubów w 13 gr. |
B |
|
|
1 |
Trento |
Cerea |
Pellizzari Arzignano |
C |
|
|
1 |
Parabiago |
Mariano Comense |
Angerese |
D |
|
|
1 |
Pro Lissone |
Codogno |
Olimpia Caravaggio |
E |
|
|
1 |
Aosta |
Verbania Sportiva |
Asti |
F |
|
|
2 |
Rivarolese |
Entella |
Vogherese |
G |
|
|
1 |
Ravenna |
Baracca Lugo |
Carpi |
H |
|
|
1 |
Lanciotto Ballerini |
Sangiovannese |
Colligiana |
I |
|
|
1 |
Chinotto Neri |
Monteponi Iglesias |
Montevecchio |
L |
|
|
1 |
Chieti |
Pescara |
Forza e Coraggio Avezzano |
M |
|
|
1 |
Turris |
Ilva Bagnolese |
Puteolana |
N |
|
|
1 |
Molfetta |
Incedit |
Monticchio Potenza |
O |
|
|
1 |
Palmese |
Drepanum |
SS Gela |
1951/52 |
A |
|
|
1 |
Dolo |
Libertas Trieste |
Pordenone |
|
|
224 klubów w 13 gr., brak promocji w związku z reformą |
B |
|
|
1 |
Lanerossi Schio |
Belluno |
Cerea |
C |
|
|
1 |
Marzotto Manerbio |
Vimercatese |
Merate |
D |
|
|
1 |
Mariano |
Magenta |
Meda |
E |
|
|
1 |
Verbania Sportiva |
Omegna |
Cossatese |
F |
|
|
1 |
Novese |
Vogherese |
Sestrese |
G |
|
|
1 |
Ferrovieri Bologna |
Minatori Perticara |
Carpi |
H |
|
|
1 |
Grosseto |
Carrarese |
Signa 1914 |
I |
|
|
1 |
Monteponi Iglesias |
Romulea |
Torres |
L |
|
|
1 |
Pescara |
Castelfidardo |
Ascoli |
M |
|
|
1 |
Cavese |
Nocerina |
Puteolana |
N |
|
|
1 |
Trani |
Incedit |
Monticchio Potenza |
O |
|
|
1 |
Igea Virtus |
Enna |
Acireale |
IV Serie |
1952/53 |
A |
|
|
2 |
Magenta |
Verbania Sportiva |
Mariano Comense |
|
|
128 klubów w 8 gr.+ finał Nord i Sud +finał, mistrz: Catanzaro |
B |
|
|
2 |
Lecco |
Marzoli |
Cremonese |
C |
|
|
1 |
Pordenone |
Mestre |
Schio |
D |
|
|
1 |
Carrarese |
Rapallo |
Rivarolese |
E |
|
|
1 |
Castelfidardo |
Ascoli |
Vigor Senigallia |
F |
|
|
1 |
Carbosarda |
Prato |
Monteponi Iglesias |
G |
|
|
1 |
Avellino |
BPD Colleferro |
Foggia |
H |
|
|
1 |
Catanzaro |
Nissena |
Crotone |
1953/54 |
A |
|
|
2 |
Aosta |
Biellese |
Pro Vercelli |
|
|
128 klubów w 8 gr.+ finał A i B +finał, mistrz: Bari |
B |
|
|
2 |
Verbania Sportiva |
SNIA Varedo |
Vigevano |
C |
|
|
1 |
Cremonese |
Marzoli |
Reggiana |
D |
|
|
1 |
Bolzano |
Mestre |
Sacilese |
E |
|
|
1 |
Prato |
Perugia |
Sansepolcro |
F |
|
|
2 |
BPD Colleferro |
Chinotto Neri |
Pescara |
G |
|
|
1 |
Foggia |
Cirio |
Avellino |
H |
|
|
1 |
Bari |
Nissena |
Crotone |
1954/55 |
A |
|
|
1 |
Pro Vercelli |
Novese |
Ivrea |
|
|
144 kluby w 8 gr. +ćwierćfinał +półfinał +finał, mistrz: BPD Colleferro |
B |
|
|
1 |
Vigevano |
Verbania Sportiva |
Gallaratese |
C |
|
|
1 |
Marzoli Palazzolo |
Mantova |
Forlì |
D |
|
|
1 |
Mestrina |
CRDA Monfalcone |
Spilimbergo |
E |
|
|
1 |
Siena |
Solvay |
Sansepolcro |
F |
|
|
3 |
BPD Colleferro |
Torres |
L'Aquila |
G |
|
|
2 |
Molfetta |
Chinotto Neri |
Pescara |
H |
|
|
1 |
Cirio |
Cosenza |
Enna |
1955/56 |
A |
|
|
1 |
Biellese |
Pro Vercelli |
Cuneo |
|
|
144 kluby w 8 gr. +ćwierćfinał +półfinał +finał, mistrz: Siena |
B |
|
|
1 |
Fanfulla |
Snia Varedo |
Marzoli Palazzolo |
C |
|
|
1 |
Reggiana |
Sarom Ravenna |
Mantova |
D |
|
|
2 |
Bolzano |
Pro Gorizia |
CRDA Monfalcone |
E |
|
|
2 |
Siena |
Spezia |
Lucchese |
F |
|
|
2 |
Chinotto Neri |
Foligno |
Annunziata Ceccano |
G |
|
|
2 |
Pescara |
Foggia |
Andria |
H |
|
|
1 |
Reggina |
Cirio |
Cosenza |
1956/57 |
A |
|
|
2 |
Pro Vercelli |
Cenisia |
Cuneo |
|
|
144 kluby w 8 gr. +elimiacje +gr.finał., mistrz: Sarom Ravenna |
B |
|
|
2 |
Marzoli Palazzolo |
Fanfulla |
Piacenza |
C |
|
|
2 |
Sarom Ravenna |
Mantova |
Falck Vobarno |
D |
|
|
1 |
Belluno |
Pro Gorizia |
CRDA Monfalcone |
E |
|
|
1 |
Anconitana |
Carrarese |
Spezia |
F |
|
|
3 |
Chinotto Neri |
Federconsorzi |
Foligno |
G |
|
|
1 |
Lecce |
Chieti |
Foggia |
H |
|
|
2 |
Marsala |
Cirio |
Casertana |
Campionato Interregionale |
1957/58 |
A |
|
|
1 |
Spezia |
Casale |
Corbetta |
|
|
48 klubów w 3 gr. +finał, mistrz: Spezia, Mantova, Cosenza[2]. Dodatkowo awans: Varese, Piacenza, Arezzo, Lucchese, Anconitana, Chieti, Forlì, Pordenone, Cirio, Barletta, Lecce, Trapani, Foggia, Casertana |
B |
|
|
1 |
Ozo Mantova |
Treviso |
Pescara |
C |
|
|
1 |
Cosenza |
L'Aquila |
Marsala |
1958/59 |
A |
|
|
1 |
Savona |
Entella |
Rapallo Ruentes |
|
|
144 kluby w 8 gr. |
B |
|
|
1 |
Solbiatese |
Saronno |
Seregno |
C |
|
|
3 |
Bolzano |
CRDA Monfalcone |
Falck Vobarno |
D |
|
|
1 |
Vis Pesaro |
Rimini |
Jesi |
E |
|
|
1 |
Pistoiese |
Empoli |
Massese |
F |
|
|
1 |
Torres |
Pro Cisterna |
BPD Colleferro |
G |
|
|
1 |
Maceratese |
Molfetta |
Teramo |
H |
|
|
1 |
Crotone |
Akragas |
Avellino |
Serie D |
1959/60 |
A |
|
|
1 |
Entella |
Derthona |
Ivrea |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
2 |
Saronno |
Solbiatese |
Pro Sesto |
C |
|
|
1 |
Cesena |
Fano |
Jesi |
D |
|
|
1 |
Viareggio |
Massese |
Nuorese |
E |
|
|
2 |
Biscegliese |
Trani |
Molfetta |
F |
|
|
1 |
San Vito Benevento |
Pro Cisterna |
Caltagirone |
1960/61 |
A |
|
|
1 |
Empoli |
Imperia |
Rapallo Ruentes |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
1 |
Ivrea |
Rescaldinese |
Trinese |
C |
|
|
1 |
Vittorio Veneto |
CRDA Monfalcone |
Miranese |
D |
|
|
2 |
Grosseto |
BPD Colleferro |
Solvay Rosignano |
E |
|
|
1 |
Portocivitanovese |
Trani |
Maceratese |
F |
|
|
1 |
Potenza |
Casertana |
Acquapozzillo |
1961/62 |
A |
|
|
2 |
Rapallo Ruentes |
Entella |
Viareggio |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
1 |
Rizzoli |
Solbiatese |
Piacenza |
C |
|
|
1 |
CRDA Monfalcone |
Vis Pesaro |
Rovereto |
D |
|
|
1 |
Solvay Rosignano |
Nuova Cisterna |
BPD Colleferro |
E |
|
|
2 |
Trani |
Brindisi |
Fermana |
F |
|
|
2 |
Avellino |
Acquapozzillo |
Cirio |
1962/63 |
A |
|
|
2 |
Carrarese |
Imperia |
Spezia |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
2 |
Solbiatese |
Piacenza |
Rovereto |
C |
|
|
2 |
Vis Pesaro |
Cervia |
Fano |
D |
|
|
2 |
Empoli |
Tempio |
Calangianus |
E |
|
|
2 |
Maceratese |
Brindisi |
Barletta |
F |
|
|
2 |
Casertana |
Benevento |
Acquapozzillo |
1963/64 |
A |
|
|
2 |
Entella |
Massese |
Imperia |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
1 |
Piacenza |
Beretta Gardone |
Asti |
C |
|
|
1 |
Carpi |
Bolzano |
Trento |
D |
|
|
1 |
Ternana |
Fermana |
Jesi |
E |
|
|
3 |
Avellino |
Nocerina |
Benevento |
F |
|
|
2 |
Crotone |
Barletta |
Liberty |
1964/65 |
A |
|
|
3 |
Rapallo Ruentes |
Asti |
Imperia |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
1 |
Trevigliese |
Bolzano |
Falck & Arcore |
C |
|
|
2 |
Jesi |
Città di Castello |
Narnese |
D |
|
|
1 |
Massese |
Pontedera |
Quarrata |
E |
|
|
1 |
Nardò |
Fermana |
Brindisi |
F |
|
|
1 |
Savoia |
Paternò |
Nocerina |
1965/66 |
A |
|
|
2 |
Spezia |
Viareggio |
Cuneo |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
1 |
Verbania |
Lilion Snia Varedo |
Bolzano |
C |
|
|
3 |
Vis Pesaro |
Città di Castello |
Audace SME |
D |
|
|
1 |
Frosinone |
Latina |
Grosseto |
E |
|
|
1 |
Barletta |
Civitanovese |
Fermana |
F |
|
|
1 |
Massiminiana |
Paternò |
Internapoli |
1966/67 |
A |
|
|
1 |
Pavia |
Asti |
Gallaratese |
|
|
108 klubów w 6 gr. |
B |
|
|
4 |
Bolzano |
Beretta Gardone |
Fanfulla |
C |
|
|
1 |
Città di Castello |
Carpi |
Riccione |
D |
|
|
2 |
Pontedera |
Viareggio |
Lucchese |
E |
|
|
2 |
Chieti |
Civitanovese |
Novoli |
F |
|
|
1 |
Internapoli |
Savoia |
Ragusa |
1967/68 |
A |
|
|
1 |
MaCoBi Asti |
Pro Vercelli |
Omegna |
|
|
162 kluby w 9 gr. |
B |
|
|
2 |
Cremonese |
Derthona |
Pergolettese |
C |
|
|
1 |
Sottomarina |
Rovereto |
Pordenone |
D |
|
|
1 |
Forlì |
Riccione |
Fano |
E |
|
|
2 |
Viareggio |
Grosseto |
Montevarchi |
F |
|
|
1 |
Olbia |
Frosinone |
Tempio |
G |
|
|
1 |
Matera |
Savoia |
Nocerina |
H |
|
|
1 |
Brindisi |
Bisceglie |
Manfredonia |
I |
|
|
3 |
Marsala |
Acquapozzillo |
Paolana |
1968/69 |
A |
|
|
1 |
Derthona |
Omegna |
Borgomanero |
|
|
162 kluby w 9 gr. |
B |
|
|
1 |
Seregno |
Pergolettese |
Lilion Snia Varedo |
C |
|
|
2 |
Rovereto |
Pordenone |
Trento |
D |
|
|
1 |
Imola |
Fermana |
Fano |
E |
|
|
1 |
Lucchese |
Sarzanese |
Grosseto |
F |
|
|
2 |
Latina |
Viterbese |
Formia |
G |
|
|
1 |
Sorrento |
Turris |
Paganese |
H |
|
|
1 |
Pro Vasto |
Audace Cerignola |
Novoli |
I |
|
|
1 |
Acquapozzillo |
Paternò |
Siracusa |
1969/70 |
A |
|
|
1 |
Imperia |
Pro Vercelli |
Borgomanero |
|
|
162 kluby w 9 gr. |
B |
|
|
1 |
Parma |
Crema |
Gallaratese |
C |
|
|
2 |
Trento |
Pordenone |
Belluno |
D |
|
|
3 |
Maceratese |
Forlì |
Cervia |
E |
|
|
1 |
Montevarchi |
Carrarese |
Grosseto |
F |
|
|
1 |
Viterbese |
Frosinone |
L'Aquila |
G |
|
|
2 |
Savoia |
Turris |
Paganese |
H |
|
|
1 |
Martina |
Trani |
Andria |
I |
|
|
1 |
Enna |
Akragas |
Marsala |
1970/71 |
A |
|
|
3 |
Pro Vercelli |
Biellese |
Sarzanese |
|
|
162 kluby w 9 gr. |
B |
|
|
3 |
Cremonese |
Trevigliese |
Crema |
C |
|
|
2 |
Belluno |
Portogruaro |
Arco |
D |
|
|
1 |
Giulianova |
Bellaria |
Rovigo |
E |
|
|
1 |
Sangiovannese |
Pistoiese |
Città di Castello |
F |
|
|
2 |
Frosinone |
Latina |
ALMAS |
G |
|
|
2 |
Turris |
Ischia Isolaverde |
Paganese |
H |
|
|
3 |
Trani |
Audace Cerignola |
Angolana |
I |
|
|
1 |
Siracusa |
Cantieri Navali |
Massiminiana |
Serie C2 |
Lega Pro Seconda Divisione |
Serie D |
|
Zamknij
Tabela medalowa
Mistrzami ligi (Serie D) od sezonu 1948/49 zostawały zwycięzcy swoich grup. Dopiero między latami 1953 a 1958 i począwszy od 1992 po zakończeniu sezonów rozgrywana jest ostatnia faza, w której biorą udział zwycięskie drużyny z każdej grupy, które rozgrywają tytuł w kategorii narodowej. Trofeum nazywało się Scudetto IV Serie, Titolo di Lega Interregionale, Scudetto Dilettanti i na koniec Scudetto Serie D.
Ponadto w latach 1988-1992 rozgrywany był oficjalny turniej o nazwie Trofeo Jacinto, zwycięzca którego nosił tytuł międzyregionalnego mistrza Włoch (wł. campione d'Italia Interregionale). Jednak Lega Nazionale Dilettanti nie uznaje rozgrywki za mistrzostwo ligi, ale za alternatywny tytuł.[3]
Mistrzostwo ligi (Serie D) od 1948 do sezonu 2020/21 zostało zdobyte przez 25 różnych drużyn.
- 2 razy: Siena
- 1 raz: Avellino, Bari, Bassano Virtus, Biellese, Castel San Pietro, Catanzaro, Cavese, BPD Colleferro, Cosenza, Crevalcore, Giugliano, Cuneo, Ischia Isolaverde, Lanciano, Mantova, Massese, Montichiari, Monza, Olbia, Paganese, Palmese, Pordenone, Pro Patria, Pro Vasto, Pro Vercelli, Ravenna, San Felice Normanna, Sangiovannese, Spezia, Taranto, Tempio, Unione Venezia, Viterbese Castrense
Zespoły, które wzięli udział w 73 sezonach włoskiej Serie D, które były prowadzone od 1948/49 aż do sezonu 2020/21 łącznie zostały podzielone według regionów:
- Abruzja – 46 drużyn (37: L’Aquila, 35: Avezzano, 29: Vastese)
- Apulia – 63 drużyn (37: Nardò, 33: Cerignola, 31: Trani)
- Basilicata – 29 drużyn (30: Potenza, 27: Matera, 22: Melfi)
- Emilia-Romania – 97 drużyn (39: Riccione, 38: Carpi, Russi)
- Friuli-Wenecja Julijska – 47 drużyn (37: Pordenone, 32: Pro Gorizia, 29: Monfalcone)
- Kalabria – 50 drużyn (36: Lamezia, 30: Castrovillari, 27: Vibonese)
- Kampania – 86 drużyn (40: Puteolana, 32: Pomigliano, 30: Savoia)
- Lacjum – 106 drużyn (34: Rieti, 33: Civitavecchia, 30: Romulea)
- Liguria – 52 drużyn (40: Sestri Levante, 35: Imperia, 30: Albenga, Savona)
- Lombardia – 183 drużyn (42: Fanfulla, Seregno, 38: Vogherese)
- Marche – 46 drużyn (42: Fermana, 40: Jesina, 34: Vigor Senigallia)
- Molise – 13 drużyn (43: Campobasso, 22: Termoli, 15: Isernia)
- Piemont – 79 drużyn (47: Cuneo, 36: Asti, Borgosesia, Casale)
- Sardynia – 53 drużyn (39: Calangianus, 30: Nuorese, 24: Olbia)
- Sycylia – 85 drużyn (39: Ragusa, 35: Enna, 34: Igea Virtus Barcellona)
- Toskania – 95 drużyn (45: Sansepolcro, 36: Pietrasanta, 35: Poggibonsi, Pontedera)
- Trydent-Górna Adyga – 25 drużyn (38: Trento, 35: Bolzano, 31: Rovereto)
- Umbria – 35 drużyn (42: Castello, 41: Foligno, 24: Spoleto)
- Dolina Aosty – 5 drużyn (27: Aosta, 12: Châtillon Saint-Vincent, 10: Valle d'Aosta)
- Wenecja Euganejska – 111 drużyn (40: Belluno, 37: Bassano Virtus, 35: Legnago Salus)
Oprócz tego w rozgrywkach Serie D uczestniczyła drużyna z kraju San Marino: