![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3a/Urartu_680_610-en.svg/langpl-640px-Urartu_680_610-en.svg.png&w=640&q=50)
Sarduri III
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sarduri III, Sardur III – król Urartu w latach 639–625 p.n.e., syn Rusy II.
![]() Urartu w latach 680–610 p.n.e. | |
król Urartu | |
Okres |
od 639 roku p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca |
Erimena vel Sarduri IV |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
II połowa VII wieku |
Data śmierci |
625 rok p.n.e. |
Ojciec |
Rusa II |
Rodzeństwo |
Erimena (?) |
Dzieci |
Sarduri IV |
W momencie objęcia tronu przez Sarduriego III Urartu było już na tyle osłabione, że popadło w zależność od Asyrii, gdzie panował wówczas Aszurbanipal. Prawdopodobnie zależność ta miała charakter polityczny i gospodarczy. Sarduri III nazywał Aszurbanipala swoim panem, o czym świadczy wzmianka w rocznikach asyryjskich z 638 roku p.n.e.:
- „...Isztarduri, król Urartu, [...] moim przodkom, zawsze pisali brat, teraz zaś Isztarduri, usłyszawszy o mocy i czynach, [...] jak syn do swego ojca pisze: pan, tak i on, zgodnie z tym, zaczął stale pisać: królowi, mojemu panu”[1].
O ostatnim okresie istnienia Urartu zachowało się mało informacji. Przypuszczalnie stolica za panowania Sarduriego III była już przeniesiona do Tejszebaini, ponieważ Urartyjczycy stracili kontrolę nad centralną częścią państwa. Z czasów Sarduriego III zachowały się dwie tabliczki gliniane, dotyczące spraw gospodarczych. Zostały odkryte podczas prac archeologicznych na wzgórzu Karmir Blur.
![]() |
![]() |
Tabliczka odkryta w 1949 roku Tekst zawiera rozkaz królewski o podziale ziem, na dole – odbitka pieczęci cylindrycznej. |
Tabliczka znaleziona w 1956 roku Tekst informuje o wysłaniu robotników z sześcioma wołami do pracy w winnicy. |