Samuel Sharpe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Samuel Sharpe także Sam Sharpe[1] i Daddy Sharpe[1] (ur. 1801, zm. 23 maja 1832) – diakon baptystów, przywódca niewolników podczas największego powstania niewolników w Brytyjskich Indiach Zachodnich, podczas rebelii baptystów w latach 1831–1832. Został stracony po krwawym stłumieniu powstania. W roku 1975 uznany za bohatera narodowego Jamajki.