Loading AI tools
władca Królestwa Essex Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saebert z Esseksu (Sebert, Sabert lub Sæbert; data urodzenia nieznana, zm. ok. 616[1]) – władca Królestwa Esseksu w latach 604−616/617. Był pierwszym królem tego państwa, który zrezygnował z dawnych wierzeń pogańskich i zdecydował się przyjąć chrześcijaństwo[3].
Informacje na temat jego osoby historycy czerpią głównie z kroniki Historia ecclesiastica gentis Anglorum Bedy Czcigodnego z VIII wieku. Imię to figuruje również w genealogii władców Esseksu, znajdującej się w Kronice anglosaskiej, sporządzonej w IX wieku w Wesseksie.
Saebert był synem Sleddy i Riculi − siostry króla Kentu Ethelberta[4]. Poślubił Ethegoldę i miał z nią trzech synów[3][5].
W 604 roku, po śmierci swojego ojca, został władcą Esseksu. Jego siedzibą było prawdopodobnie Basildon[6]. Beda wspomina, że władzę zwierzchnią nad nim sprawował wuj Ethelbert, który podporządkował sobie wówczas większość państw anglosaskich[4].
W 604 do Esseksu przybył Mellit, mianowany przez św. Augustyna z Canterbury biskupem Londynu i Esseksu[7]. Ethelbert przekonał siostrzeńca, aby ten nie tylko gościnnie przywitał chrześcijańskiego emisariusza, ale również przyjął nową religię i ochrzcił się. Saebert przyjął chrzest z rąk Mellita[8][3], ale jego synowie pozostali przy dawnych wierzeniach[9]. Saebert, wzorem wuja, hojnie wspierał biskupstwo w Londynie. Według legendy był fundatorem opactwa westminsterskiego[10].
Saebert zmarł w 616 lub 617 roku[1]. Istnieje hipoteza, że został zabity przez pogan, którzy skorzystali ze śmierci jego możnego protektora – króla Kentu, by powrócić do dawnej religii[9]. Po śmierci obu chrześcijańskich władców misja ewangelizacyjna wysłana przez Grzegorza I utraciła obu swych obrońców. Następca Ethelberta – Eadbald nie miał już jego wpływów i nie chciał dłużej popierać chrześcijaństwa[5], zaś pod rządami synów Saeberta: Sexreda, Saewarda i Sigeberhta[11], Essex wróciło do pogaństwa[9]. Biskup Mellit zmuszony został do ucieczki z Londynu, po tym, jak odmówił młodym władcom Esseksu prawa do skosztowania konsekrowanego chleba[5].
Śmierć Seaberta zakończyła również erę nieformalnej kontroli władców Kentu nad Królestwem Esseksu, rozpoczętą przez małżeństwo Riculi ze Sleddą[9]. Następca Ethelberta – Eadbald nie był w stanie osiągnąć w Esseksie pozycji ojca[5][9]. Pozbawione opieki potężnego bretwalda królestwo stało się polem, na którym ściarały się interesy władców innych krajów anglosaskich, walczących o przywództwo w heptarchii. W jednej z bitew zginęli w 617 roku wszyscy synowie Seaberta[5].
Według tradycji grób Saeberta i jego żony znajduje się w opactwie westminsterskim, z lewej strony, w pobliżu wejścia do kaplic królewskich. W grobie zachowały się pozostałości bogatych zdobień malarskich, ufundowanych prawdopodobnie przez Henryka III, który chciał w ten sposób uczcić miejsce pochówku fundatorów opactwa[10][12].
Jesienią 2003, podczas wykopalisk archeologicznych w Prittlewell, odnaleziono grób osoby z rodu królewskiego, datowany na VII wiek. Część badaczy uważa, że jest to grób Saeberta. Mają za tym przemawiać znalezione artefakty: część z nich wskazuje na pogańskie korzenie (m.in. naczynia), a część wyraźnie wskazuje na chrześcijaństwo (w tym krzyże, które zdobić miały płaszcz władcy)[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.