Rada Wodzów Nauru

Rada Wodzów Nauru (ang. Nauru Council of Chiefs) – pierwszy organ władzy, który został powołany dla rdzennych mieszkańców Nauru. Istniała w latach 1927–1951. Poprzedniczka Lokalnej Rady Samorządowej i parlamentu^[1][2].

Członkowie Rady Wodzów byli wybierani dożywotnio. Nie miała ona jednak zbyt wielu uprawnień; była tylko organem doradczym administratora wyspy, który nie zawsze traktował jej propozycje z należytą powagą. W związku z tym w latach 1948–1949 Rada Wodzów skierowała do Rady Powierniczej ONZ wniosek o zwiększenie jej uprawnień, twierdząc, że „rdzenni mieszkańcy wyspy nadal nie mają praw do tworzenia ogólnej polityki ustawodawczej i budżetowej”. Jednak ówczesny minister armii Australii, Cyril Chambers, przekonał radę do wycofania petycji^[2].

W kwietniu 1950 roku Nauru odwiedzili przedstawiciele ONZ, którzy stwierdzili, że Rada Wodzów powinna mieć więcej uprawnień, w tym ustawodawczych i budżetowych. Zostało to zaakceptowane przez australijską administrację, która w dniu 20 sierpnia 1951 roku, wydała specjalnie rozporządzenie potwierdzające utworzenie Lokalnej Rady Samorządowej Nauru, co oznaczało zlikwidowanie Rady Wodzów^[2].

W całej historii istnienia rady było dwóch przewodniczących. Pierwszym był Daimon, który pełnił tę funkcję od sierpnia 1927 roku do 21 października 1930 roku. Po wakacie jego obowiązki w 1931 roku przejął Timothy Detudamo, który był przewodniczącym do końca istnienia Rady Wodzów^[3][4].

W 1927 roku Rada Wodzów składała się z 16 osób. W jej skład wchodzili wodzowie każdego dystryktu (14) oraz przewodniczący i wiceprzewodniczący. Jej skład przedstawiał się następująco^[1]:

• Przewodniczący Rady Wodzów – Daimon
• Wiceprzewodniczący Rady Wodzów – Timothy Detudamo

oraz wodzowie poszczególnych dystryktów (nazwiska)^[1]:

• Aiwo – Dabe
• Anabar – Scotty
• Anetan – Denea
• Anibare – Deireragea
• Baiti – Amwano
• Boe – Deigareow
• Buada – Eobob
• Denigomodu – Tsiminita
• Ewa – Gaunibwe
• Ijuw – Mweija
• Meneng – Bop
• Nibok – Eoaio
• Uaboe – Dowaitsi
• Yaren – Akubor

Przypisy

1. Affaire de Certaines Terres À Phosphates À Nauru (Nauru C. Australie). United Nations Publications, 2003, s. 171. ISBN 978-92-1-070937-8. [dostęp 2013-07-07].
2. Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. University of Hawaii Press, 1970, s. 93-96.
3. Nauru. worldstatesmen.org. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).
4. DEATH OF DAIMON Head Chief of Nauru. trove.nla.gov.au. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).