Pęczek Hisa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pęczek Hisa, pęczek przedsionkowo-komorowy, pęczek Paladino-Hisa[1] (łac. fasciculus atrioventricularis s. Paladino-Hisi; ang. bundle of His, AV bundle) – element układu bodźcoprzewodzącego w obrębie serca, leżący dystalnie od węzła przedsionkowo-komorowego (łac. nodus atrioventricularis). Przebija przegrodę międzykomorową w tylnej części i na wysokości grzebienia części mięśniowej dzieli się na dwie odnogi – prawą i lewą (odnogi Tawary). Odnogi te na wysokości koniuszka serca przechodzą we włókna Purkiniego.
Pęczek Hisa przewodzi impuls z węzła przedsionkowo-komorowego do przegrody międzykomorowej i dalej poprzez swoje odnogi do mięśnia prawej i lewej komory.
Szybkość przewodzenia w pęczku Hisa wynosi ok. 4 m/s.
Strukturę tę opisał jako pierwszy szwajcarski kardiolog i anatom Wilhelm His młodszy[2].