Pylnik
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pylnik (theca) – element pręcika kwiatu u roślin nasiennych. W typowym pręciku u roślin okrytonasiennych dwa pylniki połączone łącznikiem tworzą główkę pręcika[1]. W każdym pylniku znajdują się dwie komory pyłkowe, będące organami homologicznymi z mikrosporangiami[2].